فرزند نوپای من، دائم سراغ وسایل منزل می رود و من نگران خطر یا حادثه ای برای او هستم. در این باره چه می شود کرد ؟
ج : فرزند شما راه افتاده است و دوست دارد به همه جا سرک بکشد و با دنیای اطرافش و وسایل گوناگون آشنا شود. این حالت او از حدود 8 ماهگی که چهار دست و پا به این سو و آن سو حرکت می کرد، آغاز شده است.
ویژگی مهم و بارز خردسالان، به ویژه کودکان زیر 2 سال، این است که دنیایشان را میکاوند. آنان کنجکاوند و به شدن علاقه دارند بدانند وسایل منزل چگونه کار می کنند و از چه چیزی درست شده اند. آن ها از این راه می آموزند و روز به روز، اندوخته ها و تجربه هایشان بیشتر می شود.
این که کودک شما دائم سراغ وسایل منزل می رود و کنجکاوی می کند، نشانه هوش خوب و است؛ پس وقتی به کشف جهان اطراف خود می پردازد، او را پیاپی از این کار منع نکنید. بازداشتن کودک از دست زدن به اشیا، حس کنجکاوی و خلاقیت او را از بین می برد و استقلال او را به خطر می اندازد؛ بنابراین، از سرزنش دائم او و به کارگیری جمله هایی مانند «دست نزن می افته»، «این مال بچه ها نیست»، «نکن بچه تو چقدر شری»، «نکن می افته و می شکنه» و ... بپرهیزید.
شما باید پیش از هر کاری، آرایش منزل را تغییر دهید و وسایل خطرناک و خطر ساز را از دسترس او دور کنید. ایجاد محیطی امن برای کودکان (به ویژه کودکان 8 تا 10 ماهه که چهار دست و پا می روند و نوپایان) بسیار مهم است.
پس از این که زمینه های خطر را از بین بردید، اجازه دهید تا حدودی حادثه جویی کند. بالا رفتن از پله (کودکان 9-10 ماهه علاقه فراوانی به پله دارند و دوست دارند از آن بالا روند)، بالا رفتن از صندلی استوار و پایه کوتاه، باز کردن در جعبه و رفتارهایی از این قبیل، میزان خود باوری او را بالا می برد؛ البته دائم باید مراقب او باشید؛ زیرا کودکان به ویژه در سن کنجکاوی، بسیار خطرساز و حادثه آفرین می شوند و متأسفانه حوادث، متداول ترین علت مرگ یا صدمه های جدی در کودکان حدود یکساله است و حدود یک سوم از مرگ های کودکان را شامل می شود؛ به ویژه در زمان حاضر که فن آوری و وسایل گوناگون الکتریکی و مکانیکی، زمینه های خطر را افزایش داده؛ اگرچه باعث راحت تر و آسان تر شدن زندگی نیز شده اند.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی