کودکان از 6 ماهگی یاد خواهند گرفت که چگونه حرکات چشم ها و سرشان را کنترل کنند ، اشیاء را در دستشان نگه دارند و وضعیت بدنشان را با محیط تطبیق دهند. در این مدت زمان کوتاه آن ها همچنین شروع به فهمیدن مفهوم علت و معلول می کنند.
کودکان نیاز دارند که تمام چیزها را خودشان یاد بگیرند ، اما با مهیا کردن بازی و محیط مناسب ، ما میتوانیم به آنها کمک کنیم تا به آسانی چیزهای بیشتری بیاموزند.
قوه ی شنوایی
در نخستین هفته های عمر کودک ، او به طرف شما برمی گردد و لبخند می زند. نه به خاطر این که چهره ی شما را تشخیص می دهد ، بلکه به خاطر تشخیص صدای شما عکس العمل نشان می دهد.
دنیای جدید برای کودک پر است از صداهای ناآشنا و زودگذر و صدای شما خوشایندترین صدا برای اوست. آشنا بودن لحن شما کودک را آرام می کند ، حتی اگر از جایی متفاوت به گوش برسد.
کودکی که تازه متولد شده فقط قادر است صداهایی را تشخیص دهد که منبع آنها مقابل و یا در طرفین او قرار دارند. اما با گذشت زمان و تمرین بیشتر ، او قادر خواهد بود صداهایی که از پشت سرش می آیند را هم تشخیص دهد .
کودک کوچک شما همچنین میتواند صدای خودش را بشناسد و به خوبی از گریه کردن برای جلب توجه شما استفاده کند. او اکنون تلاش می کند تا دریابد چه صداهای دیگری را میتواند به وجود آورد. مدت زیادی طول نخواهد کشید که خانه ی شما پر از صداهایی که او از خود ابداع می کند ، خواهد شد.
در حالی که کودک سه ماهگی را پشت سر می گذارد ، کم کم علاقه ی او نسبت به بازی های پر سر و صدا و پر جنب و جوش بیشتر می شود. این گونه بازی ها که شامل دست زدن و ورجه ورجه کردن می باشد ، کودک را بسیار هیجان زده می کند.
هنگامی که کودک یاد می گیرد که میتواند با کوبیدن اجسام به یکدیگر صدا ایجاد کند ، از هر نوع جغجغه ای که به او می دهید یا هر جسم دیگری که بتواند با آن صدا تولید کند ، لذت می برد.
کودک در این مرحله از رشد عاشق سر و صدا کردن است! حتی اگر صدای کوبیدن قاشق چوبی روی قابلمه باشد! فعالیت ها و کارهایی که شما به صورت روزمره انجام می دهید، بدون آن که متوجه باشید، پایه های مهم ارتباطی ، شنوایی و زبانی کودک را شکل می دهد ، پس نسبت به آنچه کودکتان می شنود ، می بیند و لمس می کند دقیق تر باشید.
قوه ی لامسه
دو نوع ارتباط برای کودکان در این سن حیاتی است :
*ارتباط بین والدین و کودک
*ارتباط بین کودک و اشیاء
مهم ترین شکل و حالت ارتباط ، ارتباطی است که کودک با والدین خود دارد. یک بازی حسی همانند بغل کردن ، بوسیدن ، در آغوش رفتن ، به کودک آرامش داده و همچنین به پرورش ذهن او کمک می نماید.
در آغوش گرفتن و تکان دادن کودک و انجام دادن بازی های حسی ، ارتباط شما را با کودکتان افزایش داده و پیوند عاطفی تان را محکمتر می کند و نیز موجب رشد قوه ی بینایی در کودک می گردد.
در رابطه با ارتباط کودک با اشیاء او می آموزد که میتواند حرکاتش را کنترل کرده و اشیاء را در دستان خود نگه دارد. این مرحله ای کلیدی است که کودک در 6 ماهه ی اول زندگی به آن می رسد. این شکل یادگیری ، (( یادگیری مستقیم )) نامیده می شود که از طریق آزمون و خطا و فقط به واسطه ی کنجکاوی درونی و فطری کودک به دست می آید.
قوه ی بینایی
در هفته های اول زندگی ، دید کودک محدود به یک حباب است ، چهره های افراد دیگر همچنین چیزهای رنگی و جذاب او را به خود علاقه مند می کنند. اسباب بازی و سرگرمی کودک شامل آینه ، جغجغه و چیزهای ساده ی خانگی است که به او کمک کنند تا با استفاده از قوه ی بینایی به دنبال چیزهای پیرامونش باشد. در 3 تا 4 ماه اول ، چشمان کودک هنوز در حال تکامل است.
قوه ی بویایی و چشایی
حس بویایی در بچه های کوچک قوی است ، به طوری که قادرند شیر مادرشان را از شیرمادران دیگر تشخیص دهند. کودک شما احتمالا مزه ی شیر شما را مدت ها قبل از اینکه به چهره تان دقیق شود و شما را بشناسد ، تشخیص می دهد.
مهارت های اجتماعی و معاشرتی
کودک پس از 4 هفتگی ، از طریق نگاه کردن و گوش دادن به حرکات و اعمال شما ، اولین مهارت های مکالمه و ایجاد ارتباط را یاد می گیرد . او یاد خواهد گرفت که به چشم ها و صورت شما نگاه کند و به علائم ، اشارات و لحن صدای شما توجه نماید . پاسخ های اولیه کودک در قالب بغ بغ کردن و لبخند زدن در پاسخ به لبخند شما ، اولین گفت و گوهایی است که شما با فرزندتان خواهید داشت.
هنگامی که کودک شما 6 ماه اول زندگی را سپری می کند ، توجهش را از چهره ها و صداها به سمت اجسام و اشیای دور و برش تغییر می یابد. بازی کردن تقریبا تمام ساعات بیداری او را پر می کند و او بیشتر اسباب بازی هایش را با دستان و دهانش آزمایش می کند. او همچنین یاد خواهد گرفت که بنشیند و چهاردست و پا راه رود...
قوه ی تکلم
والدین معمولا با صدایی بلندتر از حالت عادی با کودکان خود صحبت می کنند که به آن (( مدل والدینی )) گفته می شود. کودکان اغلب سعی میکنند با صداهایی که از خود تولید می کنند ، به صحبت های والدین خود جواب دهند.
بنابراین دقت کنید که آنها را هنگام صحبت کردن نزدیک خودتان نگاه دارید و به چشم های آنان نگاه کنید. هنگامی که شروع به آغوم واغوم کردن ، لبخند زدن و پاسخ دادن می نماید ، به او اهمیت بیشتری دهید و بیشتر با او صحبت کنید. او نیز بیشتر صحبت خواهد کرد ، چرا که می بیند صحبت کردنش شما را خوشحال میکند!
نکته ی مهم
تعداد واژه هایی که نوزاد در طول که یک روز می شنود ، بر روی توانایی او در صحبت کردن ،هوش و قدرت یادگیری وی در سال های آتی تاثیر خواهد گذاشت.
