«من سفارش می کنم که کانون هاى فرهنگى – هنرى مساجد را فراموش نکنید؛ (البته با همکارى بسیج… روحانى مسجد…) با همکارى بسیج، این کانون هاى فرهنگى – هنرى مساجد را مؤثر کنید، برایش کار کنید. بنشینید فکر کنید، مطالعه کنید و سخنى که متناسب با نیاز آن جوانى است که آنجا حضور پیدا می کند، فراهم کنید. مطالعه کنید. کتاب هایى وجود دارد که می شود از این کتابها استفاده کرد. کتابهایى هست؛ بروید بپرسید، تحقیق کنید از کسانى که اهلش هستند. خودتان را مجهز کنید، مسلح به سلاح معرفت و استدلال کنید، بعد به این کانونهاى فرهنگى – هنرى بروید و پذیراى جوانها باشید.»
(بیانات مقام معظم رهبری)
۱) یکی از پُر اثرترین روش ها برای نماز خوان شدن بچه ها، حضورشان در فضای روحانی مسجد و تکیه بر اصل تاثیر جذابیت مکان برنماز است و قطعا در این مکان معنوی رغبت به عبادت بیشتر و عمیق ترخواهد بود.
۲) دوران کودکی بسیاری از آموزش ها، از روش دیداری به بچه ها انتقال پیدا می کند و بی شک رابطه مسجد رفتن با نماز آموزی کودکان از طریق همین روش غیر قابل انکار است. و به تجربه ثابت شده که اگر کودک به مسجد برده نشود و در جمع نباشد و نماز خواندن جمع را نبیند؛ به این کار تشویق نمی شود .
۳) از ویژگی های کودکان و نوجونان سرعت در تأثیر پذیری و هم رنگ شدن با جمع و جو موجود است ، آنان وقتی خودشان را در محیط معنوی و در جمع اهل عبادت می بینند روح عبادت و بندگی بیشتری پیدا می کنند و از بندگیشان لذت افزون تری می برند.
۴) مسجد روی کودک با افراد مورد علاقه اش اعم از خانواده و دوستان و همکلاسی ها، برایش شادی آفرین و مطلوب خواهد بود. همچنین حضور بچه ها با والدین و دانش آموزان به اتفاق معلمین، معاون و مدیر مدرسه در مساجد نزدیک به خانه و مدرسه هنگام برگزاری نماز جماعت، مشوقی است اساسی برای مسجد رفتن آنان در مواقع دیگر.
۵) بیان فضیلت مسجد رفتن و ثواب خواندن یک رکعت نماز در مسجد همچنین بیان قصه و داستان هایی پیرامون اولین مسجدهای ساخته شده در صدر اسلام و عصر ائمه (سلام الله علیهم اجمعین) و وقایع و رخدادهای مهم آن مساجد و حتی تعریف خاطرات خوش و لذت بخش خودمان که در مسجد اتفاق افتاده ، مسجد را در نگاه کودک به مکانی والا و عزیز مبدل خواهد ساخت.
۶) بهترین روش برای باعظمت جلوه دادن مسجد نزد کودکان ، روش غیرمستقیم است . هنگامی که کودک نظاره گر حرکات ما، در انجام آدابی از قبیل روش ورود، و خروج از مسجد لباس نو پوشیدن، عطر زدن و… باشد، خواهد پرسید که این کار ها به چه علت و منظور است و اکنون نوبت شما است تا با گفتار و رفتارهایتان به او بیاموزید که مسجد خانه خداست و با رفتن به مسجد مهمان خدا خواهد شد و قطعا این مهمانی آداب هم دارد.
۷) زمینه سازی و اقدام به رفتار و گفتاری که کودک را ابتداءً تطمیع و در مراحل بعد راغب و مشتاقِ رفتن به مسجد نماید. مثل جایزه دادن، به پارک و شهر بازی بردن در قبال مسجد روی بچه ها و پرهیز از هرگونه فشار و اجبار و تهدید .
۸) یکی از مؤثرترین روش های انتقال مسجد دوستی به کودکان ، برخورد های اصحاب مسجد ؛ یعنی نماز گزاران ، امام جماعت، متولیان، خادم مسجد و … می باشد، خصوصا تحویل گیری ها، برخاستن ها، افشاء سلام، نوازش ها، نگاه های محبت آمیز و پرهیز از برخورد های ناپخته، سلیقه ای، متعصبانه و خشک می باشد .
۹) بسیاری از کودکان به خاطر عدم جذابیت ها و رنگ و لعاب لازم و مورد علاقه شان، تمایل چندانی به آمدن در مسجد از خود نشان نمی دهند، پس می با یست با ابزار مورد توجه اش ، وی را به فضای معنوی مسجد آورد. بچه ها به بازی و نقاشی و… علاقه مفرطی دارند، افتتاح غرفه ها و ایستگاه های اسباب بازی و نقاشی و مسابقات و برنامه های پُرشور قرآنی در اتاق یا گوشه ای از مسجد، هر چند محدود و مختصر، کودک را حتی ساعتی قبل از وقت نماز با شوق فراوان به مسجد خواهد کشاند.
۱۰) محول کردن برخی از مسئولیت های تحت توان ومناسب و مورد علاقه کودک به وی، او را ملزم به مسجد روی خواهد کرد. از آنجا که فلسفه ساخت مسجد عبادت و بندگی در محیطی سرشار از معنویت و ویژه است می بایست و به انجام و روش های مختلف این هدف را برایش یاد آور شویم .
