دختر 6 ساله ام نیمه شب ها از ترس به اتاق ما پناه می برد. آیا اشکالی دارد او را پناه دهم ؟
ج : زمینه های ترس او را از بین ببرید تا به اتاق شما پناه نبرد :
1- زمینة مشاهدة فیلم های ترسناک یا عاطفی را از بین ببرید.
2- از گفتن قصه های ترسناک (جنگ و جدال حیوانات، پریان و ...) بپرهیزید.
3- پرده های اتاق او را بکشید تا سایة درختان و امثال آن بر روی دیوار اتاقش نیفتد.
4- پیش از خواب، به طور غیر مستقیم و به بهانهای، مکان های مبهم اتاق خواب او مثل کمد دیواری، پشت چوب لباسی و ... را بررسی کنید؛ به گونه ای که او مشاهده کند و مطمئن شود موجود ترسناکی در آن ها وجود ندارد.
5- توجه داشته باشید که در مسیر نور چراغ خواب، وسیله ای قرار نداشته باشد تا روی دیوار سایه بیندازد. کودکان در این سن جاندار پندارند و این سایه ها را هیولا و امثال آن می‌پندارند.
6- یک تا 2 ساعت قبل از خواب، از عوامل مهیج، مثل بازی فیزیکی با او بپرهیزید.
در صورت پناه بردن به اتاق شما، به او پناه دهید؛ اما اجازه ندهید در اتاق یا بستر شما بخوابد (اگر این رفتار به صورت عادت در آید، همیشه مشکل خواهید داشت)؛ بلکه او را به اتاقش راهنمایی کنید و لحظاتی را کنارش بمانید تا احساس امنیت کند و خوابش ببرد.
چند توصیه
أ. هنگام راهنمایی او به اتاق خوابش، هرگز متزلزل و نگران نباشید. نگرانی شما بر ترس او می افزاید.
ب. از گفتن جمله های آرامش دهنده ای چون «تاریکی ترس نداره»، «تنهایی ترس نداره»، «موجود ترسناکی وجود نداره» و ... بپرهیزید.
ج. جمله هایی چون «از این که فرزند مستقلی دارم، احساس غرور می کنم»، بر اعتماد به نفسش می افزاید.
د. در اتاق کودک را قفل نکنید.
هـ . تا مدتی در اتاقش را باز بگذارید.
و. هر قدر فاصله بین اتاق شما و اتاق کودک کمتر باشد، آرامش خاطر او بیشتر خواهد بود.
ز. چراغی کم نور در بیرون از اتاق خواب کودک، بر آرامش او می افزاید.
