تربیت جنسی را به صورت های گوناگون تعریف کرده اند. گروهی معتقدند تربیت جنسی، «انتقال اطلاعات و مسائل جنسی» است. از این جهت، معلمان و مربیان باید از یک رشته معلومات آگاهی داشته باشند و آنچه را در این باره می دانند، به فرد منتقل کنند. انسان برخوردار از تربیت جنسی نیز کسی است که مجموعه ای از آنچه را درباره مسائل جنسی به آن نیاز دارد، بداند.
برخی دیگر، تربیت جنسی را صرفاً به معنی آموزش جنسی نمی دانند، بلکه تربیت جنسی را «فراهم آوردن زمینه رشد غریزه جنسی به گونه ای می دانند که همراه با استفاده لازم از این غریزه، از انحراف ها و لغزش های جنسی نیز پیش گیری شود».
تعریف دوم کامل تر از تعریف اول باشد؛ زیرا اگر فرد را با مجموعه ای از اطلاعات در زمینه ای خاص رها کنیم، به رشد و کمال او کمکی نشده است. چه بسا همین اطلاعات جنسی، موجب رشد (بلوغ) زودرس غریزه جنسی و در نتیجه انحراف او شود.
نقش والدین در شکل دهی متعادل و پایدار"هویت جنسی" فرزندان، یکی از مهمترین ، دشوارترین و در عین حال ظریف ترین مداخله گری های تربیتی است که سهم بزرگی در آینده ی کودکان – یعنی زمانی که خود در نقش پدر و یا مادر ظاهر می شوند- دارد. از همان نخستین روزهای زندگی، کودک نشانه هایی از لذت جسمانی را از خود نشان می دهد و اگر این احساس طبیعی به شکل سالم و متعالی هدایت شود سازه های اصلی بهداشت روانی از نظر ارضای متعادل غرائز جنسی در دوره نوجوانی به درستی تشکیل خواهد شد.
تربیت جنسی در پیدایش "حس زیبا دوستی" ، "هنر عشق ورزیدن" ، "محبت" ، "صمیمیت" ، و " ایثار و فداکاری" نقش مهمی دارد. غریزه ی جنسی همچون آب ، گاه زلال است و گاه تیره ، گاه راکد است و گاه رقصان و چرخ زنان در حال تصعید و والایش، گاه در پشت سدی متراکم و ساکن است و به ظاهر آرام وخموش ، و گاه توفنده و جهنده و ویران گر بنیادهای روح وروان و همچون شمشیر دولبه.
بنابراین ، نیاز به آگاهی والدین، مشاوران و مربیان در مورد مراحل رشد جنسی کودکان و نوجوان و چگونگی برخورد با نیازها و انتظارات هر یک از این مراحل برای تامین و تحکیم سلامت جنسی آنان بهتر است به آموزه ها و ارزش های دینی در جامعه اسلامی پرداخت و از این تجربه ها و یافته ها در جهت رشد و تعالی بهتر فرزندان خود استفاده نمود .
