برای تضمین سلامت جنسی کودکان توجه به توصیه‌های زیر کارساز است:
آشنایی والدین با مراحل رشد جنسی کودکان و چگونگی برخورد مناسب با نیازها و ویژگی‌های روان‌شناختی و زیست‌شناختی آنان می‌تواند پایه و اساس سلامت جنسی کودکان را تامین نماید.
اگر والدین به سوالات یا کنجکاوی‌های جنسی فرزندان به طور طبیعی و مناسب پاسخ داده و با توجه به ادراک آنها و به دور از مخفی‌کاری، سرزنش و سرکوب نیازها واکنش مناسب نشان دهند خطر انحراف ذهنی کودکان نسبت به این مسائل کمتر خواهد شد.
توجه داشته باشید که سرکوب نیروی جنسی باعث از بین رفتن آن و پیشگیری از انحرافات اخلاقی فرزندتان نمی‌شود، بلکه سبب تشدید انحرافات این غریزه و آسیب‌های اخلاقی می‌گردد.
بسیاری از کودکان هنگام صحبت کردن درباره مسائل جنسی می‌خندند و خجالت می‌کشند. والدین می‌توانند با رفتار طبیعی از میزان تنش آنها کاسته و برایشان روشن کنند که همه افراد، موجودات جنسی‌اند، حتی جنس مخالف؛ پس دانستن درباره جنسیت چیزی نیست که از آن خجالت بکشیم. فقط این مسائل موارد خصوصی هستند که با غریبه‌ها نمی‌توان آنها را مطرح کرد؛ ولی با پدر و مادر با رعایت جوانب آن می‌توان در این مورد صحبت کرد و سوالات را پرسید.
از همان روزهای نخستین زندگی، کودک نشانه‌هایی از لذات جسمانی را در خود دارد و نشان می‌دهد که اگر این احساس به طور طبیعی پاسخ داده شود و به شکل سالم هدایت شود، اصول بهداشت روانی و سلامت جنسی کودک در مراحل بعدی تامین خواهد شد.
کودکان نیز باید مانند نوجوانان به منبع اطلاعاتی درستی دسترسی داشته باشند. بچه‌هایی که بدن خود را می‌شناسند و نحوه کار کردن اجزای جنسی بدن خود را می‌دانند، درک بهتری از مفهوم جنسیت داشته و هویت محکم‌تری دارند.
والدین باید پیام‌هایی روشن درباره ارزش خانوادگی و عقاید خود درباره جنسیت و روابط سالم به فرزندان خود ارائه دهند و در این مورد، خود نیز مانند الگویی ارزشمند به گفتار خود پایبند بوده و به آن عمل کنند.
بسیاری از والدین فکر می‌کنند که اگر درباره مسائل جنسی با کودک خود صحبت کنند، افکار جنسی را در ذهن‌های کوچک آنها پرورش می‌دهند و با این کار باعث انحرافات آنها می‌شوند. بدیهی است که در این نوع خانواده‌ها، کودک با برخورد با موضوعات مرتبط با جنسیت، از والدین خود روی برگردانده و پاسخ خود را در جاهای دیگر جستجو می‌کند.
بعضی از والدین امید دارند که کودک بزرگ شده و خودش در مدرسه آموزش‌های لازم را کسب کند؛ این بزرگ‌ترین اشتباه است. صبر کردن تا دوره بلوغ، قبل از پرداختن به مسائل جنسی و هویت جنسی فرزندان، کار عاقلانه‌ای نیست.
تربیت جنسی سالم، نقش مهمی در ایجاد حس محبت، صمیمیت، ایثار، فداکاری، زیبایی، دوستی و هنر عشق ورزیدن دارد.
اگر فرزندتان شما را با سوال خود غافلگیر کرد، میتوانید پاسخ خود را به تعویق بیندازید، اما حتماً در اولین فرصت به او پاسخ دهید.
ارائه اطلاعات متناسب با مراحل رشد کودک، برای درک جنسی او ضروری است.
جنسیت، هم بر جنبه‌های جسمی تاثیر دارد و هم بر جنبه‌های عاطفی همچون روابط، مهارت‌های زندگی و مهارت‌های تصمیم‌گیری.
برای این‌که بچه‌ها نسبت به جسم خود احساسی خوشایند داشته باشند، والدین نیز باید برای حد و مرز و حریم آنها احترام قائل شوند. مثلا هرگز به میل خودتان اصرار نکنید که فرزندتان به کسی محبت کند، یا کسی را به اجبار ببوسد. حتی وقتی آنها تمایل ندارند، به زور آنها را در آغوش نکشید.
به کودکان خود بیاموزید که اعضای تناسلی، اعضای خصوصی بدن آنها هستند، بنابراین هیچ‌کس دیگری بجز خودتان نباید درباره آن چیزی بداند یا به آن دسترسی پیدا کند.
در مواقعی که لازم باشد فردی مثل پزشک یا پرستار به اندام کودک شما دست بزند، قبل از رفتن به مطب، او را آماده کنید. به او بگویید که دکتر یا پرستار می‌خواهد با نگاه کردن و دست زدن به بدن تو، از سلامتت مطمئن شود و در تمام مدت، من هم در اتاق پیش تو هستم.
کودکان به منابع اطلاعاتی قابل اعتماد نیاز دارند. آنها باید توانایی این را داشته باشند که با شما درباره این موضوع حساس صحبت کنند.
همان‌گونه که هر چیز آموزشی را باید بارها برای کودک تکرار کنید، اطلاعات در مورد جنسیت را هم باید مکررا بیان کنید.
مفهوم فضای خصوصی را هنگام تعویض لباس یا رفتن به توالت، برای کودک بیان کنید.بزرگسالانی که از بچه‌ها سوءاستفاده جنسی می‌کنند، معمولاً از قربانی خود می‌خواهند که این مساله مانند یک راز پیش آنها بماند. بعضی از کودکان گول خورده و با این افراد هم‌راز می‌شوند و مسائل خود را با آنها در میان می‌گذارند. به فرزند خود اطمینان دهید که اگر کسی به شکلی نادرست به او دست زد، تقصیر او نیست، بلکه کار آن فرد اشتباه و غیر قانونی بوده و او را از اعتماد به آن فرد و معاشرت با او بر حذر دارید.
برابری جنس مرد و زن را به کودکان نشان دهید. برای دخترها و پسرها به یک اندازه ارزش قائل شوید. مردها و زن‌ها می‌توانند کارهای مشابه انجام دهند. مادر و پدر هر دو می‌توانند از بچه مراقبت کنند و به آنها عشق بورزند. بعضی دخترها فوتبال بازی می‌کنند و بعضی پسرها خاله بازی یا عروسک‌بازی می‌کنند. همه دخترها به هم و همه پسرها به هم شبیه نیستند. هر پسر و دختری خودش باید انتخاب کند که از انجام چه کاری لذت می‌برد و به چه کاری علاقه ندارد.
