والدین باید کارهایی انجام دهند تا ارزشمندی کودک گستاخ را اثبات کنند. این شیوه به این معنی نیست که شما مجبورید رفتار گستاخانه را بپذیرید، بلکه لازم است فرزندتان را به عنوان یک فرد بپذیرید. همچنین کودک گستاخ به روش های بسیار متفاوتی به جای گستاخی نیاز دارد تا احساس کند بر زندگی اش کنترل دارد.
شیوه شخص سوم به جای گفتن «سر من داد نزن» به کودک گستاخ بگویید: «موضوع چیه؟ به نظر نمی رسه که این تو باشی؟ چی تو رو این قدر عصبانی کرده؟» با استفاده از این شیوه حتی اگر احساسات شما را نشان ندهد، شما خود را در جایگاه شخص سومی قرار می دهید که به جای برخورد می تواند کمک کند. شما می توانید متانت و اقتدار خود را حفظ کنید، علاوه بر این به وضوح به سایر فرزندان می فهمانید که کودک گستاخ مسئله است و نه شما.
واکنش تاخیری والدین اگر فرزند شما بگوید «من آن را انجام نمی دهم»، برای یک دقیقه هیچ چیز نگویید با تعجب به او نگاه کنید و بگویید «من فکر نمی کنم صدای تو را شنیدم» این واکنش به کودک فرصتی می دهد تا برای تغییر رفتار غیر قابل قبول از گفته خود دست بردارد و بدون سرزنش معذرت خواهی کند. اگر اوضاع با کودک گستاخ به نقطه ای وخیم تر برسد و شما نمی توانید در مقابل سایر فرزندان از واکنش تاخیری استفاده کنید آن را به طور خصوصی به کار ببرید. گاهی اوقات فقط شما می توانید با گفتن اینکه «بیا در مورد این موضوع اینجا صحبت نکنیم، بگذار بعدا گفت و گو می کنیم، وقتی می توانی هر چه در ذهن داری به من بگویی» سعی کنید کودک را آرام کنید.
<h1 style="box-sizing: border-box; font-size: 20.4px; margin: 0px 0px 5px; font-family: " noto="" kufi="" arabic",="" "noto="" naskh="" "helvetica="" neue",="" helvetica,="" arial,="" sans-serif;="" font-weight:="" 500;="" line-height:="" 1.43;="" text-align:="" justify;"=""> راه حل های عملی برای رفتار با کودک گستاخهر کاری می کنید متانت خود را از دست ندهید.
هرگز صدای خود را برای بحث با فرزندتان بالا نبرید.
با فرزندتان به آرامی، به طور خصوصی و در مکانی بی طرف تک به تک صحبت کنید.
مراقب اما صادق باشید. به فرزندتان دقیقا آنچه را که موجب مشکلات شده به قدری که شما را نگران کرده بگویید. دقت کنید که شما هم به حرف های او گوش بدهید.
از جنگ قدرت اجتناب کنید چون شما را به هیچ جا نمی رساند.
به فرزندتان مسئولیت هایی بدهید.
همیشه به حرف های فرزندتان گوش کنید. اجازه دهید او حرف بزند و صحبت نکنید تا وقتی که حرفش به اتمام برسد.
اگر زمان تنها بودن کمک می کند از فرزندتان قبل از اینکه راجع به چیزی با او صحبت کنید، بپرسید اما آن را تحمیل نکنید زیرا چنین اتفاقات غیر منتظره ای کودک گستاخ را فقط گستاخ تر می کند.
فرزندتان را بخشی از برنامه تغییر رفتار قرار دهید.
در گفت و گو در این مورد که چه رفتاری غیر قابل قبول است خیلی صریح باشید.
در مورد اینکه چگونه با یکدیگر رفتار کنید با فرزندتان به توافق برسید.
