به کودک خود یاد دهید که به گروه خود افتخار کند و به گروه های دیگر احترام بگذارد. به آنها یادآور شوید که داشتن غرور در گروه همسالان و دوست داشتن گروه خود بدین معنا نیست که گروه های دیگر فاقد ارزش های انسانی هستند و مستحق بی احترامی و بی توجهی ، و در نهایت این که ، آنان نباید هیچ وقت برای بالابردن جایگاه خود ، گروه های دیگر را تحقیر و زیر سوال ببرند.
استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف را به کودکان خود نشان دهید.
با تهیه مواد و وسایل آموزش متنوع در منزل ، خواندن کتاب هایی در مورد استقامت و بردباری در فرهنگ های مختلف ، خریداری اسباب بازی های مربوط به فرهنگ ها و گروه های مختلف ، دیدن سایت های اینترنتی مفید در این مورد ، مطالعه ادبیات کشورها و فرهنگ های مختلف برای کودکان مفید است.
به کودکان خود یادآور شوید که چگونه تنوع و گوناگونی فرهنگ ها میتواند در زندگی هنری ، کاری ، فردی و ادبیات افراد تاثیر گذار باشد.
فرصت هایی را برای کودکان خود فراهم کنید که با افراد مختلف و متفاوت معاضدت کنند تا به تفاوت های میان خود و دیگران پی ببرند.
خوب نگاه کنید ببینید کودک چگونه واژه عادی ( normal ) را تعریف می کند ، تعریف آن را پر و بال دهید. به نشانه ها و علائق دینی که در انواع اماکن مذهبی وجود دارد ، توجه کنید.
آنها را به مراکز و پارک های عمومی ببرید تا یاد بگیرند با افراد متفاوت رابطه دوستی برقرار کنند.
حتی اگر برایتان مقدور است آنها را به مناطقی ببرید که با کودکان قوم ها و نژادهای دیگر دوست شوند و معاشرت کنند. در این اماکن مردم از اخلاق و نژاد متفاوت ، پیش زمینه های اقتصادی – اجتماعی – ساختار خانوادگی و غیره وجود دارند.
کودکان خود را به گذراندن اوقاتی با افراد مسن ، به خصوص پدربزرگ ها و مادربزرگ ها تشویق کنید.
کودکان را تشویق کنید که در اجتماع حضور بیشتری داشته باشند و به هم نوعان خود کمک کنند.
کودکان خود را به همکاری با انجمن های مختلف تشویق کنید. برای مثال اطلاعاتی در مورد فقر و گرسنگی ، بیماری و انجمن های حمایت افراد فقیر ، بیمار و سالخورده بدهید و کودک خود را به همکاری با این انجمن ها و افراد تشویق کنید.
در مورد اختلاف ها و تفاوت ها با کودک خود صادق باشید.
به این معنی که هرگز به کودک خود نگویید همه افراد مثل هم هستند و یکسانند زیرا واقعا این طور نیست . همه ما دنیا را از جهات مختلف تجربه می کنیم ، هر کسی دنیا را از یک طریق تجربه می کند و از یک پنجره می بیند و این تجارب ما هستند که اهمیت دارند. موضوع اصلی تفاوت ها این تجربه های مختلف است.
با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
با کودک خود طوری رفتار کنید که انتظار دارید او همان طور رفتار کند.
سعی کنید مانند یک الگوی خوب رفتار کنید. باید بدانید والدین اصلی ترین و نخستین الگوی کودکان هستند و فرزندانتان نحوه رفتار با دیگران را از شما یاد می گیرند .
آنان از لحن شما هنگام برخورد با افراد مختلف و در شرایط گوناگون و از نحوه گفتار شما با افراد مختلف تقلید می کنند.
به عنوان یک ولی و به عنوان اولین مدل برای کودکتان در رفتارتان با دیگران ثابت باشید. مثلا : شما چطور در موارد عاطفی با دختر و پسرتان رفتار می کنید؟ آیا پسرتان را از گریه کردن منع می کنید و به دخترتان که گریه می کند قوت قلب می دهید ؟
آیا تن صدای شما در صحبت کردن با یک گروه خاصی از افراد فرق می کند؟ به یاد بیاورید که ممکن است بگویید : هر کاری را که می گویم انجام بده و آن کاری را که می کنم انجام نده ، اما در واقع ، اعمال و رفتار شما بیشتر از سخنان شما تاثیر گذار خواهد بود .
واقعیت این است که در جهان امروزی که تنوع ، گوناگونی و اتفاق های غیرمنتظره روز به روز در حال افزایش است ، صبور بودن تنها یک خصلت خوب نیست ، بلکه لازم و ضروری است .
با شناخت کودک خود و با دانستن و تشخیص مسائل و مشکلاتی که کودکان با آنها رو به رو هستند به آنها احترام بگذارید و بدین ترتیب آنها را بردبار و مقاوم بار بیاورید.
