برخی از والدین علی رغم منع هایی که در زمینه کتک زدن بچه ها وجود دارد بازهم اقدام به این عمل می کنند. بسیاری افراد در رابطه با عواقب این عمل آگاهی کافی ندارند و بعضی نیز معتقدند این روش، روشی سریع، ساده و موثر است.
گاه علت کتک زدن کودک از جانب والدین، نا امیدی خود پدر یا مادر است. وقتی کودکان بیش از حد معمول شیطنت میکنند، پدر یا مادر ممکن است مستاصل شوند و نتوانند به درستی تصمیمگیری کنند. در چنین مواردی، پیشنهاد میشود پدر یا مادر از قبل در رابطه با رفتارهای مناسب با کودک و سایر روشهای تربیتی فکر کنند تا پس از قرارگیری در موقعیت بتوانند سریع تصمیم گیری کنند.
در مواردی دیگر نیز کتک زدن به دلیل خشم پدر یا مادر است. والدینی که در دوران کودکی مورد آزار جسمی و تنبیه بدنی واقع میشدهاند، کودکان خود را بیشتر کتک میزنند.
برخی افراد پس از عصبانی شدن کنترلی بر اعمال خود ندارند. به همین دلیل هم برای فهماندن غلط بودن رفتار کودک، ساده ترین راه، یعنی کتک زدن را انتخاب میکنند. اما این روش نیز نه تنها تاثیر ندارد، بلکه موجب افزایش اضطراب در کودک خواهد شد. چنین والدینی باید از مهارتهای کنترل خشم کمک بگیرند. یکی از مشکلات اصلی کتک زدن این است که کودک نحوه صحیح رفتار را یاد نمی گیرد.
برای مثال اگر کودک پس از پیاده شدن از ماشین بدون توجه به سمت وسط خیابان دوید و شما به دلیل اینکار او را کتک بزنید، او هیچگاه متوجه نخواهد شد که پس از پیاده شدن از ماشین باید چه کند. روشهای صحیح تربیتی باید علم و مهارتهای کودک را افزایش دهند. از طرف دیگر، شما با کتک زدن فرزندتان، در واقع در حال الگو سازی برای او هستید.
اگر دیدید فرزندتان خواهر یا برادر کوچکترش را کتک میزند، تعجب نکنید. او این رفتار را از بزرگترین الگوی زندگی اش، یعنی شما یاد گرفته است. یکی دیگر از آثار نامطلوب کتک زدن کودکان، ترس و استرسی است که در کودک ایجاد میشود. البته والدین نباید فراموش کنند که این ترس منحصر به دوران کودکی است و در دوران بزرگسالی تبدیل به حس نفرت خواهد شد.
اگر شما همیشه برای تربیت فرزندتان او را کتک میزنید، با افزایش سن او چه خواهید کرد؟ آیا میتوانید خوب و بد را با کتک زدن به فرزند ۱۸ ساله خود آموزش دهید؟ تصویری که فرزند شما در دوران بزرگسالی از شما در ذهنش دارد چگونه خواهد بود؟
بسیاری از والدین فرزندان خود را به سفرهای گوناگون میبرند، برای آن ها امکانات گوناگون فراهم میکنند و… فقط برای اینکه خاطرهای خوش از آن ها در ذهن فرزندشان بماند. اما همه این تلاشها با یک بار کتک زدن از بین خواهد رفت. ذهن کودکان بیش از آنکه بر علت تنبیه شدن تمرکز کند، بر تلخی و ناراحتی ناشی از آن تمرکز میکند. کتک زدن کودکان موجب تخریب رابطه میان والدین و فرزندان میشود.
کودکی که میداند با هر بار خطا کردن باید با تنبیه بدنی از جانب والدین خود مواجه شود بهندرت میتواند به آنها اعتماد کند و مشکلات و اشتباهات خود را با آن ها در میان بگذارد. با این روش، قدرت والدین مبتنی بر ترس خواهد بود. چنین قدرتی نه تنها پایدار نیست، بلکه موجب از بین رفتن حس احترام از جانب کودک میشود. نبود حس احترام خود موجب افزایش رفتارهای نامطلوب خواهد شد و در پی آن والدین کتک زدن را افزایش میدهند و… این چرخه ادامه پیدا خواهد کرد مگر اینکه والدین روش تربیتی خود را تغییر دهند.