هر یک از موارد کودک‌آزاری علائمی را نشان می‌دهند که موجب رنج کودک شده‌اند. به‌عنوان یک فرد مسئول در جامعه هوشیار بودن و آگاهی از علائم هشدار دهنده کودک‌آزاری از اهمیت زیادی برخوردار است.
علائم فیزیکی کودک‌آزاری، غفلت و بی‌توجهی
کودک دچار کبودی، سوختگی و چشمان سیاه شده و ورم‌کرده‌ای است که هیچ توضیحی برایشان وجود ندارد.
اغلب از شکستگی استخوان رنج می‌برد.
برای مدتی طولانی از مدرسه غیبت کرده است.
کبودی یا آسیب‌های جسمانی کمرنگ‌شده‌ای روی بدن کودک دیده می‌شود.
کودک از ماندن کنار والدین یا سرپرستان‌اش اجتناب می‌کند.
دوست ندارد پس از مدرسه به خانه برگردد.
با نزدیک شدن به بزرگسالان دچار وحشت می‌شود.
والدین توضیحات متضاد و متناقضی از صدمات ارائه می‌دهند.
خود والدین و سرپرستان دارای سابقه کودک‌آزاری در کودکی‌شان هستند.
نمرات کودک در مدرسه افت کرده و با همکلاسی‌هایش مشکل پیدا می‌کند.
رفتار ضد اجتماعی علائم عاطفی کودک‌آزاری
کودک شروع به غرولند کرده یا رفتاری آسیب‌زننده از خود نشان می‌دهد.
کودک به‌طور ناگهانی پرخاشگر یا منفعل می‌شود.
کودک رفتارهای بچگانه‌ای مانند کوبیدن سر، انگشت‌مکیدن، خوردن مو، تاب‌خوردن و... از خود نشان می‌دهد.
تلاش برای خودکشی، شروع به تحقیر کردن و خوار‌شمردن خود می‌کند مانند جملاتی چون من بی‌ارزش هستم، من احمق هستم و...
هنگامی که صدمه می‌بیند به خود می‌گوید: این سزاوار من است.
ناگهان دچار لکنت یا خاموشی در حرف زدن می‌شود.
از لحاظ جسمی، عاطفی و روحی دچار سقوط می‌شود.
علائم غفلت و بی‌توجهی
کودک همیشه گرسنه است.
از بهداشت شخصی ضعیفی برخوردار است.
لباس‌هایش کهنه، کثیف و مندرس است.
کودک همیشه احساس خستگی می‌کند.
کودک از مشکلات پزشکی درمان نشده‌ای رنج می‌برد.
از روی اجبار به زباله‌گردی روی می‌آورد. از لحاظ اجتماعی با کسی ارتباط ندارد.
به فردی مخرب تبدیل می‌شود.
علائم کودک‌آزاری جنسی
کودک در راه رفتن و نشستن دچار مشکل می‌شود.
دچار کابوس‌های شبانه می‌شود و رختخواب خود را خیس می‌کند.
کودک از تغییرات ایجاد شده در اشتهایش رنج می‌برد؛ یا مقدار زیادی غذا می‌خورد یا اصلا هیچ غذایی نمی‌خورد.
از عوض کردن لباس‌ها یا کارهای جسمانی در مقابل دیگران اجتناب می‌کند.
وقتی شخص خاصی به او نزدیک می‌شود، دچار وحشت شده و احساس ناراحتی می‌کند.
علائم کودک‌آزاری در کودکان نوپا
شاید دیدن کودکی نوپا که مورد اذیت و آزار قرار گرفته باشد، برای اغلب ما غیرقابل درک باشد. با این وجود این احتمال وجود دارد و باید مراقب علائم کودک‌آزاری در کودکان نوپا بود. کودک نوپا از مهارت‌های کلامی و ارتباطی برای توضیح دادن آزار و اذیتی که بر او رفته است، برخوردار نیست یا کودک ممکن است از درک وخامت اوضاع عاجز باشد. با این حال می‌توان شاهد تغییراتی در رفتار آن‌ها بود. باید ببینید که آیا کودک از رفتن به مهدکودک اجتناب می‌ورزد. در برخی موارد هنگامی که والد یا سرپرست می‌خواهند کودک را در مهدکودک بگذارند، او محکم به آن‌ها می‌چسبد. کودک نوپا اگر در خانه مورد اذیت و آزار والدین یا سرپرستان‌اش قرار گیرد از بودن در کنارشان خودداری می‌کند. کودک ممکن است علائم آزار و اذیت جسمانی را بارها و بارها نشان دهد. کودک نوپایی که مورد سوء‌استفاده عاطفی قرار می‌گیرد، بسیار منفعل می‌شود. او حتی ممکن است بسیار متوقع شده و رشد عاطفی و جسمانی‌‌اش دچار تاخیر شود؛ این به آن معناست که کودک، راه رفتن و صحبت کردن را بسیار دیرتر از همسالان‌اش یاد می‌گیرد.
علائم کودک‌آزاری در بزرگسالان
شما میتوانید علائم کودک‌آزاری را در بزرگسالان نیز مشاهده کنید و احساس کنید که مشکلی در رابطه آن‌ها با کودکان وجود دارد. این بزرگسال می‌تواند والد، سرپرست، فامیل، معلم یا آشنای خانوادگی کودک باشد. بزرگسال ممکن است هیچ توجهی به کودک نکند به ویژه درباره والدین یا سرپرستان بدرفتار صدق می‌کند. در این حالت والدین، کودک را مسبب تمام مشکلات ایجاد شده می‌دانند.
اگر کودک خوب رفتار نکند با تنبیه‌های شدید جسمانی روبه‌رو خواهد شد. بزرگسال کودک را موجودی بی‌ارزش و اشتباهی می‌داند و به نیازهای عاطفی، جسمانی یا اولیه او هیچ توجهی نمی‌کند. کودک هم تا آن‌جا که برایش امکان‌پذیر باشد، تلاش می‌کند از نزدیک شدن به والدین دوری کند. توجه به برخی از علائم هشداردهنده کودک‌آزاری از اهمیت بیشتری برخوردار است.
اگر به کودکی که می‌شناسید و نگران حال‌اش هستید، اهمیت می‌دهید، درصورت دیدن برخی از علائم بالا در کودک، مراتب را حتما به پلیس اطلاع دهید یا با اورژانس اجتماعی تماس بگیرید و آن‌ها را در جریان بگذارید.
