نظم و انضباط بر خلاف تصور بسیاری از والدین، امری اکتسابی (یاد گرفتنی عوامل تأثیرگذار) است که در بسیاری از موارد کودکان از والدین، خواهر، برادر و در درجه بعد از معلم خود الگوبرداری می‌کنند. برای ایجاد نظم در کودک باید آموزش های مقدماتی متفاوتی صورت بگیرد. به عنوان مثال والدینی که خواهان داشتن فرزندی منظم هستند باید در وهله اول به آن ها آموزش رعایت حقوق دیگران، رفتارهای درست و نادرست و نحوه تشخیص این دو گونه رفتار و… را بدهند و در مرحله بعدی بعد از جا انداختن مفاهیم و الگوهای متفاوت رفتاری، نظم را شکل یافته در فرزندشان مشاهده کنند.
اگر شما جزو والدینی هستید که فرزند بی‌نظم و انضباطی دارید ابتدا به دقت بررسی کنید که نظم در فرزندتان را با چه الگویی قیاس کرده‌اید. زیرا والدین باید مد نظر داشته باشند که خلق و خو، روحیات و سطح نظم و انضباط در کودکان بسیار متفاوت است و هر کودک به سبک خودش دارای نظم است. شاید شما بیش از اندازه سختگیر هستید و کوچک ترین بی‌نظمی را به نامنظم بودن فرزندتان در تمام جوانب زندگی تعمیم می‌دهید.
راهکارهای زیر به والدین کمک می‌کند تا در عین بودن الگوی رفتاری مناسب، نظم و انضباط را به تدریج و با آموزش در فرزندشان به وجود آورند.
۱) هرگز در برابر بی‌نظمی‌های فرزندتان تسلیم نشوید.
بسیاری از والدین بعد از ابراز خشونت و نارضایتی خود از بی‌نظمی کودک به سرعت شروع به بازسازی و نظم بخشیدن به شرایط می‌کنند و این عمل را در حال نصیحت کردن و توصیه به نظم و انضباط و تکرار جملات یکسان درباره فواید نظم و انضباط انجام می‌دهند. در حالی‌که دقیقا رفتار شما نشان دهنده تسلیم شدن در برابر بی‌نظمی و به نوعی پذیرش این شرایط و ناامیدی از بهبود وضعیت است. شما با این کار خود این پیام را به فرزندتان می‌دهید که من چون تحمل بی‌نظمی را ندارم و در مقابل آن کم طاقتم خودم به شرایط، نظم می‌بخشم و وقتی کودک این پیام را از شما دریافت می‌کند هرگز در پی بهبود وضعیت و اصلاح خود برنمی‌آید.
۲) در مقابل بی توجهی فرزندتان نسبت به ایجاد نظم برای او محرومیتی در نظر بگیرید.
کودک باید دریابد که در مقابل پیامد‌های ناشی از رفتارهای خود مسئول است و نمی‌تواند با بی‌اعتنایی از کنار آن ها بگذرد. البته یادتان باشد که نوع محرومیت باید به دقت انتخاب شود و با خطایی که کودک انجام داده مناسبت داشته باشد.
۳) آرامش خود را حفظ کنید.
هرگز در مقابل بی‌نظمی فرزندتان از کوره درنروید. از فریاد زدن خودداری کنید تا به او یاد دهید که در مقابل شرایط بدی که او به‌وجود آورده است، کنترل خودتان را از دست نمی‌دهید و همچنان منطقی رفتار می‌کنید. اگر احساس کردید که او از شرایط اخلاقی شما سوءاستفاده می‌کند، قهرهای کوتاه مدت و بی‌توجهی به او را بکار بگیرید.
۴) تغییرات مثبت کودک حتی اگر اندک هم بود تعریف کنید.
اگر در فرزندتان علائم بهبود نظم را مشاهده کردید از تمرکز روی جنبه‌های منفی بکاهید و بار جملات خود را مثبت و از تهدید کردن خودداری کنید.
۵) از انتقاد مکرر خودداری کنید.
در شرایطی که فرزندتان توجهش به سمت شماست از عملکردش انتقاد کنید. ولی این روند را به‌طور مکرر انجام ندهید تا اثر مثبت آن از بین برود.
۶) هرگز به فرزندتان بابت منظم بودن رشوه ندهید.
بین رشوه و پاداش تفاوت قائل شوید و به فرزندتان برای منظم بودن و مجبور کردن او به جمع کردن وسایل یا مرتب‌کردن کمد رشوه و باج ندهید.
