والدین باید با وقت گذاشتن و تحقیق و بررسی و مطالعه جامع، راه‌کارهای صحیح تربیتی کودک را از نگاه دین اسلام مورد بررسی قرار دهند. قهر کردن با کودک به عنوان یک ابزار مفید در مواقعی کاربرد دارد که کودک کار اشتباهی مرتکب شده است و والدین با این نوع تنبیه خود می‌خواهند اشتباه او را گوشزد کنند. نداشتن مهارت قهر کردن را دلیل اصلی در شیوه تربیتی از سوی والدین است. در صورت برخورداری والدین از مهارت صحیح قهر، این شیوه می‌تواند تاثیرگذار باشد.
متأسفانه امروز والدین از چگونگی قهر مفید با کودک اطلاع ندارند و در اولین کار برای تنبیه کودک از تنبیه بدنی استفاده می‌کنند، در حالی که اگر از راه صحیح قهر با کودک استفاده کنند کودک در مرحله بعد دیگر اشتباه خود را تکرار نمی‌کنند، زیرا قهری که از سوی والدین صورت گیرد تنبیهی است که جواب مناسب را از آن می‌گیریم.
در طریقه قهر با کودک ابتدا باید به مدت‌زمان قهر توجه کنیم که بیش از سه ساعت به طول نیانجامد که این مدت باید برای هر کودک به اندازه سن‌اش باشد. در زمان قهر به هیچ وجه صحبت کردن با کودک قطع نمی‌شود، ولی باید کمتر شود و در مرحله بعد پس از سپری شدن این مدت زمان با رفتار سردی که میتوانیم با کودک داشته باشیم میتوانیم اشتباهش را به او گوشزد کنیم و مجدد به روال عادی رفتاری خود بازگردیم. به طور مثال با کودک ۶ ساله ۶۰ دقیقه باید قهر شد و در صورت افزایش سن یک دقیقه به مدت این قهر باید اضافه می‌شود.
هنگامی‌که والدین از پس انجام صحیح قهر با کودک بربیایند هرگز کار به تنبیه بدنی نخواهد کشید و همین شیوه قهر کار مؤثری را در انجام ندادن اشتباه کودک در مراحل بعد زندگی انجام خواهد داد، زیرا قهر موجب به فکر فرو رفتن کودک برای واکاوی عمل خود می‌شود در نتیجه مرتکب اشتباه مجدد نمی‌شود.
والدین باید با وقت گذاشتن و تحقیق و بررسی و مطالعه جامع راه‌کارهای صحیح تربیتی کودک را از نگاه دین اسلام مورد بررسی قرار دهند و در زندگی خود بکار ببندند تا برای هر شیطنت کودک شاهد تنبیههای ناجوانمردانه از سوی والدین نباشیم.
گاهی قهر کردن با کودک اثار سوء بیشتری نسبت به تنبیهات فیزیکی دارد. وقتی ما با کودکمان قهر می کنیم در حقیقت به او این پیام را می دهیم که تو بی ارزش و بی مقدار هستی. انقدر بد و دوست نداشتنی هستی که حتی تو را تنبیه هم نمی کنم چون از شدت نفرتم به تو نمی توانم به تو نگاه کنم یا با تو حرف بزنم.
این کودکان از شدت وحشت از طرد شدن، رها شدن، دوست داشته نشدن همیشه از خواست خود می گذرند تا پذیرفته شوند و تاثیرات سو این رفتار در بزرگسالی باعث وحشت از طرد شدن می شود که یا فرد به بقیه می چسبد یا به کسی نزدیک نمی شود تا درد طرد شدن او را از پا نیندازد.
وقتی با سکوت طولانی مدت فرزندتان را تنبیه می کنید در حقیقت به او هیچ شانسی نمی دهید که از خود دفاع کند یا حتی بداند شما چه حسی دارید یا حتی از چه ناراحتید. سکوت پدر و مادر و خشم خفته آن ها برای کودک بسیار وحشتناک است. قهر کردن با کودک به او این پیام را میدهد که او در این دنیا تنهاست ودنیا جای امنی نیست. به جای قهر کردن های بی پایه و اساس و اشتباه با کودک، با او از آنچه شما را آزرده و کار اشتباهی که او کرده سخن بگویید. اگر عصبانی هستید به او بگویید نیاز به زمان دارید تا آروم شوید و برمی گردید تا صحبت کنید.
