نقش بازی در رشد شخصیت کودکان
بازی کردن و جنب و جوش کودکان در هر شرایط, مهم ترین ویژگی یک کودک محسوب می شود. البته بازی کردن تنها مختص کودکان نیست و انسان در هر سنی سرگرمی و بازی های مناسب سن خود را پیدا می کند. ولی اگر بدانیم بازی و نوع اسباب بازی که در اختیار کودکانمان قرار می دهیم تاثیر مستقیم در رشد ذهنی و افزایش مهارت های حرکتی او دارد حساسیت بیشتری در انتخاب اسباب بازی های او به خرج می دهیم.کودک در جریان بازی پرورش فکری، عاطفی و جسمی و اجتماعی می یابد زیرا بازی راهی برای ابراز و نشان دادن احساسات است و باعث تخلیه فشار و استرس‌های عصبی کودک می‌شود. بازی، روش طبیعی شرکت کودکان در فعالیتهایی است که سرانجام سبب کسب مهارت و ورزیدگی برای مقابله با مشکلات زندگی می شود. کودکان از طریق بازی احساسات، ناکامیها و اضطرابهای خود را بیان می دارند. همه کودکان فارغ از رنگ پوست و مو یا تعلق به نژاد و قوم خاص در هر کجای دنیا که باشند بازی می کنند فعالیت بازی در واقع تلاش کودک برای کنار آمدن با محیط است که از این طریق او خود را می یابد و دنیا را درک می کند.
نقش بازی در رشد شخصیت کودکان
۱. رشد هوشی
بازی رشد هوشی را تسریع می کند. کودکانی که فاقد هر گونه اسباب بازی می باشند و یا امکانات اندکی برای بازی دارند، از لحاظ شناختی از همسالان خود عقب تر هستند. اگر بپذیریم که بازی برای رشد هوشی اهمیت دارد در این صورت آشنا کردن کودکان با بازی یکی از عواملی است که رشد شناختی را تسهیل می کند. کودکان در زمان بازی بطور کلی ۳ چیز را یاد میگیرند:
یادگیری درباره خود
یاذگیری درباره جهان پیرامون و اطرافیان
یادگیری حل مسائل پیش آمده
۲.رشد اجتماعی
بازی در رشد اجتماعی کودکان تاثیر چشمگیری دارد. کودکان اغلب برای اولین بار از راه بازی یاد می گیرند که چگونه از طریق بازی یکدیگر را قبول داشته باشند. درباره قوانین بازی توافق کنند و گروهی به بازی بپردازند. مفهوم همکاری، پیروزی بر گروه رقیب، شکست و برتری طلبی اغلب در بازیهای جمعی و گروهی به رشد لازم می رسد.
۳. مهارتهای فیزیکی
کسب مهارت هایی مانند دویدن, حفظ تعادل, پریدن, پرت کردن, چرخیدن و ... که به رشد فیزیکی کودک کمک میکند.
۴.مهارتهای زبانی
زمانی که کودک بازی میکند و در تعامل با دیگران قرار می‌گیرد مهارتهای زبانی وکلامی او پرورش می‌یابد. شعر خوانی, داستان سرایی و صحبت کردن های معمولی سبب رشد مهارت های زبانی کودک می شود.
۵.مفاهیم شناختی
کودکان از طریق بازی کردن ، آموزش شمارش اعداد ، آموزش رنگها ، شکل و سایز‌ها را نیز می‌آموزند. بازی کردن مهارت حفظ کردن و دقت کودکان را افزایش می‌دهد. زمانیکه کودکان در محیط‌های محرک‌آمیز بازی می‌کنند سطح فکری آنها نیز بالا می‌رود.
۶. تاثیر درمانی
کودک می تواند از طریق بازی، انرژی تحت فشار خود را بیرون بریزد. کودک می تواند احساساتی از قبیل ترس، رنجش، نگرانی، شادی و … خود را آن طور که دوست دارد در قالب شخصیت های دلخواهش بیان نماید و کدورت درونی خود را نیز از بین ببرد. همچنین اسباب بازی های مخصوصی در اختیار کودکانی که ناتوان هستند با هدف بهبود شرایط آن ها قرار می گیرد.
۷.رشد تربیتی
کودک حین بازی با ارزش های انسانی مانند نیکی, امانتداری, درستکاری و ... آشنا می شود.
