گام به گام با آموزش حجاب به فرزندان!

در روایات اسلامى توصیه شده است که دختربچه شش ساله را پسر بچه یا مرد نامحرم نبوسد و در بغل نگیرد. همچنین زن‌هاى نامحرم از بوسیدن پسر‌بچه‌اى که سن او از هفت سال گذشته است، خوددارى کنند.
همین‌طور توصیه کرده‌اند که رختخواب کودکان در شش سالگى از هم جدا شود.
رعایت این اصول سبب مى‌شود که دختران و پسران از همان آغاز بتدریج نقش مردانه و زنانه خود را پیدا کنند و براى بلوغ آمادگى کافى داشته باشند.
به هر حال باید از دوران کودکى زمینه براى رشد ویژگی‌هاى فطرى دختر و پسر در خانواده فراهم آید و هر یک از این دو در مسیرى که آفرینش با تدبیرى حکیمانه پیش پاى آنها نهاده است، سوق داده شوند.

الفبای حجاب و عفاف

خانمی مادر دو پسر و دو دختر است. فرزندان او همه عفیف و با حجاب هستند؛ این موضوع را در میان پسران او نیز می‌توان دید.
این مادر 50 ساله می‌گوید: هرگز ندیدم پسرانم شلوار تنگ به پا کنند و یقه باز بگذارند و به ناموس مردم چشم داشته باشند.
از وقتی که آنها خیلی کوچک بودند و داستان برایشان تعریف می‌کردم از داستان‌هایی می‌گفتم که در آن کسی که حیا نداشته چه ضرر‌هایی در زندگی‌اش کرده یا کسی که عفیف نبوده خودش و دیگران را به بدبختی کشانده است.
خودمان هم در خانواده رعایت می‌کردیم و خانواده‌ای متعهد به حجاب و عفاف بودیم، نه این‌که دختر‌ها را بپوشانیم و پسر‌ها را به حال خود رها کنیم.
من از شش ـ هفت سالگی به پسرانم یاد دادم که لباس باید بدن را بپوشاند نه این‌که آن را بیشتر نمایش دهد. به نمایش گذاشتن کار آدم‌های سیرک است نه مردم معمولی. به آنها یاد دادم اگر چشم تو به دنبال دختری باشد چشم کسی به دنبال خواهر تو خواهد بود و خانواده ات آرامش نخواهند داشت.

جامعه‌پذیری عفت

عفت در خانواده و در جامعه شکل می‌گیرد و پیش از حجاب باید معنای آن در ذهن بچه‌ها بخصوص دختر‌ها شکل بگیرد.
زهرا محمدی، جامعه‌شناس می‌گوید: قوی‌ترین فرآیند جامعه‌پذیری وقتی شکل می‌گیرد که نمایشی یکدست و فاقد تضاد داشته باشد. یعنی اگر کودک در خانواده یک چیز را ببیند و در جامعه چیز دیگر، روند درونی شدن ارزش‌های اجتماعی در او سست می‌شود.
وی به خانواده‌ها توصیه می‌کند: اگر به سلامت و عفت فرزندان خود می‌اندیشید، بعد از به دنیا آمدن آنها سعی کنید ارزش‌های متناسب با جامعه را پیش روی آنها قرار دهید.

حجاب در بازی‌ها

وقتی کودک چهار ـ پنج ساله شد کم‌کم می‌توانید لباس‌های او را پوشیده‌تر کنید. مثلا به او شلوار و دامن‌های بلند بپوشانید و با دامن‌های کوتاه جوراب شلواری تن او کنید.
با او بازی کنید و در بازی چادر یا روسری به او بدهید تا نقش مادر یا مادر بزرگ یا زن شاغلی را بازی کند که دکتر است یا در اداره کار می‌کند.
در بازی با عروسک‌ها برای آنها لباس‌های پوشیده هم بدوزید و به او یاد دهید که این کار را بکند.
اگر کودکتان عروسک‌های خارجی دارد با او بازی کنید که برای آن جشن تکلیف بگیرد و لباس‌های پوشیده و روسری تنش کند.
مراقب تاثیر عروسک‌هایی چون باربی روی سلیقه‌ها و رفتارهای فرزندتان باشید.
سعی کنید در کودک رغبت ایجاد کنید و چیزی را به او تحمیل نکنید. اگر موفق عمل کنید، هنگام بلوغ نوجوان با حجاب و عفاف مانوس خواهد بود.
حجت‌الاسلام والمسلمین هادی زین‌العابدین، استاد حوزه علمیه قم در این باره به چاردیواری می‌گوید: «اسباب‌بازی​های کودکان در زمینه حجاب و عفاف مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند و استفاده کودکان از عروسک‌های خارجی با عنوان باربی و تبدیل شدن این عروسک‌ها به الگوهای ظاهری رفتار و عمل کودکان، خطری جدی را برای آینده آنها همراه خواهد داشت.
بنابراین می‌توان این گونه نتیجه‌گیری کرد که با وجود لزوم آزادی عمل کودک در انتخاب لباس و استفاده‌کردن از اسباب‌بازی‌های متنوع، باید ذائقه او را در راستای تعالی پرورش داد، نه این که از اوان کودکی، فرزند با نوعی از برخورد پدر و مادر روبه‌رو شود که رعایت حجاب را در درجه‌های کم‌اهمیت قرار دهد.»