تربیت مهدوی در دوران جنینی(دوران بارداری)

تربیت فرزند طبق روایات اسلامی از قبل از ازدواج شروع می شود ولی از آن جایی که فرزند از دوران جنینی پا به عرصه وجود می گذارد و جان می یابد لذا می توان این دوره را اولین دوره زندگی او تلقی کرد. این دوره دوره ای است که قلب و روح کودک از هر چیز اشتباهی خالی و مانند یک زمین بایر است که پدر و مادر می توانند در این زمین دانه ها بکارند و بعد از مدتی درو کنند . از آن جایی که جنین از 4 ماهگی به بعد دارای روح و احساس میباشد لذا تمام کارهایی که والدین انجام می دهند می تواند در او تأثیر گذارد. یک پدر و مادر اسلامی اگر بخواهند فرزندی داشته باشند که حافظ دینشان و یاور امام زمانشان باشد باید از همین دوره شروع کنند لذا اعمالی که باید در این دوره برای تربیت مهدوی و تربیت ولایی انجام شود را بیان می کنیم:
1- انعقاد نطفه:
یکی از مهم ترین و سرنوشت ساز ترین مراحل تکوین شخصیت هر فرد، مرحله تشکیل و انعقاد نطفه او است . انعقاد مشروع نطفه ی هر فرد و حلال زاده بودن او ، یکی از مهم ترین و اساسی ترین زمینه ها برای پذیرش ولایت اهل بیت (ع) و قبول معرفت و محبت و پیروی عملی از آنان است ؛ به عبارتی نسل امام زمانی باید نسلی پاک و حلال زاده باشد در غیر این صورت مانع بزرگی برای  پذیرش حق و حقیقت خواهد داشت.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند:« با ما دشمن نیست مگر کسی که ولادتش ناپاک باشد .» 
در جای دیگر می فرمایند :« ؛ آن خاندان که مرا دوست ندارد ، یا منافق است  ، یا زنازاده و یا نطفه حیض. »
انعقاد نطفه در زمان های خاص و از طریق شرعی:
 انعقاد نطفه از طریق شرعی و ازدواج در زمان ها و حالاتی که عمل زناشویی حلال و مجاز می باشد صورت گیرد ، لذا در زمان حیض و احرام و روز ماه مبارک رمضان و ... نباشد که فرزند حرام زاده خواهد شد و این مانع بزرگی برای پذیرش حق و حقیقت خواهد بود.
فقط توجه به خدا در انعقاد نطفه:
در هنگام انعقاد نطفه زن و شوهر با فکر زن و مرد دیگری همبستر نشوند ، علاوه بر آن در آن هنگام توجه آن دو فقط به خدا باشد تا شیطان در تکون شخصیت فرزند شریک نگردد.در روایات اسلامی برای اینکه شیطان در تشکیل فرزند شریک نگردد اعمالی مثل وضو گرفتن، خواندن دو رکعت نماز و دعا کردن قبل از انعقاد نطفه و گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در هنگام آن و موارد دیگر را بیان کرده است. والدین باید در هنگام انعقاد نطفه توجه کاملی را داشته باشند تا بتوانند از همان ابتدا محبت به اهل بیت(ع) را در خمیر مایه ی فرزند خود مخلوط کنند تا فرزندشان در مقابل امامش نباشد بلکه در کنار امام زمانش خدمت کند.
2- تغذیه از طریق پاک و حلال:
غذای حرام تأثیر عجیبی در شخصیت فرد دارد . در روایات آمده است:غذای کودک از آن چه مادر می خورد و می آشامد تأمین می شود.» لقمه ی ناپاک و حرام در گوشت و خون والدین نفوذ کرده و از طریق آمیزش به جنین انتقال یافته و یک جنین مبتلا به امراض و ناپاکی شکل می گیرد که پالایش و تهذیب او پس از به دنیا آمدنش بسیار مشکل است.
3- خواندن سوره ها و دعاهای وارد شده در روایات:
در بعضی کتاب ها آمده است که مادر در هر ماهی چه سوره ای از قرآن را قرائت کند و بیان داشته است که روز های جمعه و پنج شنبه سوره آل عمران را قرائت کرده و 140 مرتبه صلوات با (و عجل فرجهم ) بخواند. مادر می تواند در دوران جنینی با فرزند خود صحبت کند و او را با اهل بیت آشنا کند همان گونه که حضرت خدیجه (س) با فرزند خود در رحمش صحبت می کردند.
از آن جایی که جنین از 4 ماهگی به بعد یک انسان حساب می شود و دارای چشم و گوش و احساس و ... می باشد لذا چیز هایی که مادر می شنود ، می گوید،  می خورد و می آشامد در او تأثیر می گذارد و مادر می تواند با گوش کردن و خواندن زیارت جامعه (که ما را با ائمه(ع) آشنا کرده و محب اهل بیت می کند) و دعای فرج ، زیارت آل یس فرزند را با امام زمانش از همان ابتدا که گوشت و خونش شکل می گیرد آشنا کند.
4- موارد دیگری که در تربیت ولایی جنین تأثیر دارد:
1- شرکت در مجالس اهل بیت (ع)؛
2- زیارت ائمه معصومین(ع)؛
3- خواندن زیارت جامعه ، عاشورا ، و حدیث کساء؛
4- خواندن و شنیدن مدح اهل بیت (ع)؛
5- یاد دائمی ائمه (ع) و مطالعه کتاب در مورد اهل بیت (ع)