باید این را قبول داشته باشیم که پدران هم پرورش دهندگان حساس و عاطفی هستند، حتی قبل از تولد. وظیفه پدری و پدر بودن از قبل از تولد شروع می شود. همان طور که مادر مواظب کودکی است که در شکم خود دارد پدر کودک با مواظبت از مادر کودک به طور غیرمستقیم مواظب کودکش است. بررسی ها و تحقیقات بر روی حالت عاطفی مادر و تاثیرش بر جنین نشان داده اگر مادر آرام باشد، کودک نیز آرامش خواهد داشت. به نظر می رسد نگرانی مداوم مادر در دوران بارداری، موجب ترشح هورمونهایی می شود که عامل فشار روحی هستند و بر اثر نفوذ این هورمونها به درون جفت، حالت مادر به کودک منتقل می شود. پدران آینده به یاد داشته باشید کودک افسرده و نگران، از مادران افسرده و نگران زاده می شود. مادری که دوران بارداری خود را تا حد زیادی، دور از هرگونه دغدغه و اضطراب حل نشدنی سپری می کند، کودکی را درون خود می پروراند که او نیز فارغ از این گونه فشارهای روحی است. هر شوهر ایده آلی باید با کمک به همسر باردارش، نگرانیهای دوران بارداری او را کاهش دهد. یکی از بهترین راههای ایجاد آرامش در همسرتان این است که وی احساس کند به او به عنوان یک شوهر و به کودکتان به منزله یک پدر دلبسته اید.
