top
دختر بودن و پسر بودن

دختر بودن و پسر بودن

کارگروه تربیتی پرتال جامع کودک و خانواده : والدین ، به عنوان نخستین الگوهاى رفتارى مردانه و زنانه ، نقش عمده اى در الگویابى جنسیتى فرزندانشان بازى مى کنند. چگونگى برخورد والدین با یکدیگر و نگرش آنان نسبت به نقش جنسیتى خودشان ، بر نظرات کودکان اثر مى گذارد.

دختر بودن و پسر بودن

نقش جنسیتی کودکان 

اگر والدین ، در مرحله کودکى نتوانند در یافتن هویت جنسیتى ، به کودک کمک کنند و برعکس ، در این راه ، خللى ایجاد کنند، آن دختر یا پسر در آینده ، با ایفاى نقش زن یا مرد بودن ، مشکل پیدا خواهد کرد و در نتیجه ، زندگى زناشویى و خانوادگى او نیز مختل خواهد شد . چنین فردى ، هنگامى که داراى فرزند شود، از چند جهت ، داراى مشکل خواهد شد: مشکل هویّت جنسى (که از کودکى با او بوده) ، مشکل تغییر جنسیت و تشبّه به جنس مخالف (که یکى از ناهنجارى هاى جنسى است و از سوى دین ، نهى شده است) و مشکل خانوادگى (که با همسر خود خواهد داشت) و این دور معیوب ، همچنان ادامه پیدا مى کند
از این رو ، ضرورت دارد که ابتدا خودِ والدین ، نسبت به جنسیت فرزندانشان نگرشى درست و عزّتمندانه داشته باشند و با پرهیز از نگرش منفى در مورد فرزندانشان و با رفتارهاى متناسب با هر یک از دختر و پسر، ارزشمندى و عزّت آنها را آشکار سازند و افتخار نمایند که خداوند ، آنها را از چنین نعمت هایى برخوردار کرده است و شکرانه آن را نیز به جا آورند. در این رابطه، روایات فراوانى در متون دینى آمده که به نمونه اى از آنها بسنده مى کنیم . امام صادق علیه السلام مى فرماید

البَنَاتُ حَسَنَاتٌ ، وَالبَنُونُ نِعمَةٌ فَإِنَّمَا یُثَابُ عَلَى الحَسَنَاتِ وَ یُسأَلُ عَنِ النِّعمَةِدخترها نیکى هستند و پسرها نعمت . پس به درستى که [ خداوند ] بر نیکى ها پاداش مى دهد و از نعمت ها سؤال مى کند

نقش جنسیتى هر یک از فرزندانِ دختر یا پسر خود را به آنها آموزش دهند تا هویّت جنسى شان تقویت گردد. مثلاً دختر یا پسر باید بداند که جامعه ، از هر یک از آنها چه انتظارى دارد و هر کدام ، از نظر رفتارى، گفتارى، پوشاک و ... چه نقشى را باید ایفا کند و از اجراى نقش هاى جنس دیگر ، خوددارى نماید

از هر گونه تبعیض ، نسبت به فرزند دختر یا پسر باید خوددارى شود. پیامبر صلى الله علیه و آله با اشاره به حفظ عزّت و ارزشمندى فرزند و عوارض روانى عملکردهاى نامطلوب ، نسبت به دختر فرمود

مَن کَانَت لَهُ أُنثَى فَلَم یُؤذِهَا وَ لَم یُهنِها وَ لَم یُؤثِر وُلدَهُ عَلَیهَا أَدخَلَهُ اللّهُ الجَنَّهَکسى که فرزند دخترى داشته باشد و او را اذیت نکند و توهین نکند و پسر را بر او ترجیح ندهد ، خداوند ، او را وارد بهشت مى کند

دختر باید مادر را در نقش جنسى ، الگو قرار دهد و این کار ، با سپردن امور دختران به مادران (بویژه در مواردى که مختص به زنان است) ، تأمین مى شود. از این رو، مى توان چنین استنباط کرد که تربیت جنسى دختر ، بیشتر به عهده مادر است و نکته قابل توجّه ، لزوم خوددارى مادران از حمّام کردن پسران ، پس از سنّ سه سالگى است . این امر ، به آن جهت است که پسر در اینسن، جنسیت خود و متمایز بودن از جنس مخالف را مى شناسد و در تماس هاى مادر در حمام، ویژگى هاى روانى مادر را کسب مى کند

تحقیقات دانشمندان نیز نشان مى دهد که تفاوت هاى مربوط به نقش جنسى ، به مرور، آشکار مى شوند. شروع تمایز جنسى اساسى کودکان ، از دو سالگى است و هویّت جنسى دختر و پسر به طور کاملاً مشخص، در سه سالگى ، از هم متمایز مى شود. این بدان معناست که وقتى کودک ، به سنّ سه سالگى مى رسد، کاملاً خود را به عنوان پسر یا دختر مى شناسد و متوجّه جنس خاص خود است . او در این سن ، به جستجوى چگونگى نقش جنسى خود مى پردازد و اطّلاعات موجود در این زمینه را کسب مى کند و به تدریج ، افزایش مى دهد
شکّى نیست که والدین ، به عنوان نخستین الگوهاى رفتارى مردانه و زنانه ، نقش عمده اى در الگویابى جنسیتى فرزندانشان بازى مى کنند . علاوه براین، والدین ، به شیوه هاى گوناگونى چون : انتخاب اسباب بازى، تشویق فعّالیت هاى معیّن و واکنش نشان دادن در برابر رفتارهاى مناسب یا نامناسب با جنس کودک، رفتار الگویابى جنسیتى کودک را شکل مى دهند.  از این رو، وقتى مادران ، مسئولیت دختران را به عهده مى گیرند و پدران ، عهده دار امور پسران خود مى شوند ، امر همانندسازى با والد جنسىِ موافق را تسهیل مى کنند و زمینه مناسب براى تقلید این رفتارها فراهم مى شود ؛ 

به طور خلاصه ، مى توان گفت که نقش دهى جنسى به کودکان ، باید داراى ویژگى هاى زیر باشد

۱ . اعتدال در محبّت به فرزندان و پرهیز از محبّت بیش از اندازه والد جنسى مخالف ، به کودک ؛ 
۲ . پرهیز از تبعیض و تفاوت رفتارى نسبت به دختر و پسر در خانواده ؛ 
۳ . هماهنگى پوشش کودک با جنسیت او ؛ 
۴ . ایجاد تنوّع و جهت دهى به بازى کودکان ، بر اساس جنسیت آنان ؛ 
۵ . پرهیز از تحمیل ویژگى ها و رفتارهاى یک جنس ، بر جنس دیگر ؛ 
۶ . توجّه به رفتارها، نگرش ها و موضع گیرى هاى کودکان و ایجاد نگرش صحیح ، نسبت به جنس خود و جنس مخالف، از دوران خردسالى ؛ 
۷ . واگذارى مسئولیت هاى متناسب با جنسیت کودکان ، در خانه و بیرون از خانه ؛ 
۸ . اظهار رضایت هر کدام از والدین، نسبت به همجنس خود در برابر فرزندان ؛ 
۹ . بیان طبیعى بودن تفاوت هاى دو جنس (از نظر روانى، عاطفى، جسمى، فیزیولوژى و ... ) و لزوم وجود این تفاوت ها براى ادامه حیات و در نتیجه ، ضرورت احترام گذاشتن به این تفاوت ها .

 



مرتبه
مرتبه
نظر و تجربه خود را برای دیگران ثبت کنید

تبلیغات ویژه

تجربه مادرانه
شما میتوانید در مورد موضوع زیر بحث و تبادل نظر کنید و در قسمت نظرات تجربه خود را با مادران در میان بگذارید :
موضوع انتخاب شده :
جدا کردن اتاق فرزندان
تجربه خودرا بنویسید
تبلیغات