دلیل این کار این است که توجه بصرى کودکان به صفحهٔ تلویزیون، در سطحى وسیع، به‌وسیلهٔ میزان درک آنها از وقایعى که در برنامه رخ مى‌دهد، هدایت مى‌شود. دو نوع ویژگى براى شکل یا قالب برنامه شناخته شده است: ویژگى‌هاى سمعى و بصری. تفاوت اصلى بین این دو ویژگی، در نحوهٔ توانایى آنها در تأثیرگذارى و کنترل توجه بیننده است. روشن است که ویژگى بصرى تنها زمانى مى‌تواند تأثیرگذار باشد که دیده شود؛ به‌بیان دیگر، زمانى که کودک به صفحهٔ تلویزیون نگاه مى‌کند از سوى دیگر، ویژگى‌هاى سمعی، مى‌توانند توجه کودک را حتى زمانى که به‌طور مستقیم در حال تماشاى تلویزیون نیست، به‌سوى آن جلب کنند.
در مطالعه‌ای، پژوهشگران کودکان ۳ تا ۵ سال را، زمانى که در حال تماشاى مجموعه در هم آمیخته‌اى از برنامه‌ها بودند، طى دوره‌اى سه ساعته، به‌طور پیوسته زیرنظر گرفتند. زمانى که کودکان در حال تماشا بودند، اسباب‌بازى و تنقلات در اختیارشان قرار داشت. در وهلهٔ اول، کودکان از نظر میزان زمانى که به طرف تلویزیون نگاه مى‌کردند یا به‌کار مى‌پرداختند و براساس اینکه توجه آنهابه چه میزان تحت تأثیر ویژگى‌هاى صوتى و تصویرى برنامه‌ها قرار گرفت، ارزیابى شدند. زمانى که کودکان حواسشان معطوف کار دیگرى بود، چه جنبه‌هایى از برنامه، آنها را وا مى‌داشت که به‌سوى تلویزیون روى برگردانند و چه جنبه‌هایى از برنامه، مى‌توانست زمانى که کودک واقعاً در حال تماشاى تلویزیون بود، توجه او را همچنان به صفحهٔ تلویزون حفظ کند؟
همان‌طور که مى‌توان انتظار داشت، ثابت شده است که تأثیرات سمعى یا شنیداری، از شیوه‌هاى اصلى جلب‌توجه دوبارهٔ کودک هستند، در حالى که ویژگى‌هاى بصرى در حفظ توجه کودک بهتر عمل مى‌کردند. به‌بیان دیگر، نوعى تغییر در گفت‌گوهاى انجام شده: آشنایى قبلى به صداها یا موسیقى مى‌تواند کودک را به نگاه کردن به صفحه تلویزیون تشویق کند، اما این نگاه کردن تنها در صورتى مى‌تواند به طول انجامد که آنچه اتفاق مى‌افتد از نظر بصرى نیز موردعلاقه واقع شود. به‌این ترتیب هر دو ویژگى‌هاى سمعى و بصرى آزمایش شدند تا توان آنها براى به‌دست آوردن یا باز داشتن توجه، سنجیده شود.
به‌طور کلی، هفت نوع تغییر مختلف در صدا یا موسیقى متن، توجه بصرى خردسالى را که نسبت به تلویزیون بى توجه هستند، جلب مى‌کند: تغییر بلندى و کوتاهى صدا، جلوه‌هاى ویژهٔ صدا، خنده، صداهاى زنانه، صداى بچه‌ها، صداهاى غیر عادى و موسیقى سازهاى مختلف. سه ویژگى صوتى فرد را از توجه باز مى‌دارد: صداهاى مردانه، آواز خواندن انفرادى و موسیقى آرام. دو ویژگى صوتى تأثیر دوگانه داشتند: شروع موسیقى دوست‌داشتنى یا موزون که توجه را جلب مى‌کند، اما تنها براى چند ثانیه. سرانجام اینکه، دو ویژگى صوتى هیچ‌گونه تغییرى در توجه بصرى ایجاد نمى‌کند: آواز گروهى و تشویق و کف زدن. اگر کودک در حال نگاه کردن به تلویزیون بود، هر دو ویژگى‌هاى سمعى و بصرى موجب حفظ توجه مى‌شدند. به‌طور کلى شش ویژگى بصرى شناسایى شدند که موجب حفظ توجه مى‌شدند، شش ویژگى بصرى توجه کودک را منحرف مى‌کردند و هشت مورد هیچ‌گونه تأثیرى نداشتند؛ سه ویژگى صوتی موجب حفظ توجه مى شدند،سه مورد صوتى مانع توجه مى شدند و پنج مورد بى اهمیت بودند .
