ساختن تصویری مطلوب از خود در ذهن کودک

تصویر ذهنی؛ صورتِ حاصل از تجربه، آموزش، فکر،  و خیال درباره­ ی خود و پدیده­ ها در ذهن  است. تصویر ذهنی می­تواند به واقعیت نزدیک و با آن منطبق و یا از آن دور باشد. تصویر ذهنی می­تواند مربوط به خود فرد باشد که در این صورت از آن به «خودانگاره یا خود پنداره» تعبیر می­شود؛ و می­تواند به هرچیز دیگری غیر از خود مربوط شود که در این صورت همان «تصویر ذهنی» نامیده می­شود.

یکی از مهم ترین اهدافی که والدین دلسوز در تربیت فرزند خود مد نظر دارند و گام های فراوانی را برای ایجاد آن بر می دارند پرورش عزت نفس کودک و ساختن تصویری مطلوب از خود در ذهن کودک است. این مسئله بسیار با اهمیت است که هر شخصی در ذهن خود چه تصویر و سازماندهی را از کلیت خود تشکیل می دهد . وجود نمایی مثبت و مورد پذیرش و دوست داشتنی و توانا می تواند موجبات موفقیت فرد را در آینده بنا نماید. لذا در سطور زیر سعی داریم به نکاتی کوتاه اما مفید و آسان در این زمینه اشاره نماییم.
اگر از کودک می‌‌خواهید کاری را انجام دهد که از توان وی فراتر است، او را یاری دهید.

۱- رابطه‌ سازنده‌ بر قرار کنید.

با ترتیب دادن زمان‌هایی که کاملاً در دسترس باشید، نشان دهید که می‌خواهید با کودک باشید. بدون قضاوت کردن فقط گوش کنید و برخی از احساسات خود را ابراز کنید. مشارکت متقابل به کودکان کمک می‌کند احساس با ارزش بودن کنند.

۲- موفقیت را پرورش دهید.

انتظارات خود را  درست تنظیم کنید. اگر از کودک می‌‌خواهید کاری را انجام دهد که از توان وی فراتر است، او را یاری دهید. روی رفتار و کارهای سازنده‌ او تاکید کنید. با تاکید بر تحسین به جای پاداش‌های مادی، خودانگیزی (انگیزه هایی درونی) را تقویت کنید. به جای اینکه صرفا بگویید «خوب است». به تلاش‌ها و دستاورهای خاص اشاره کنید.
حق انتخاب، به کودکان احساس مسئولیت و کنترل بر زندگی می‌دهد.

۳- آزادی انتخاب را پرورش دهید.

حق انتخاب، به کودکان احساس مسئولیت و کنترل بر زندگی می‌دهد. در صورتی که کودک قادر به تصمیم‌گیری نباشد، آنها را درگیر انتخاب‌های ساده کنید. مثلاً اجازه دهید آنها تصمیم بگیرند چه موقع و به چه ترتیبی یک تکلیف را انجام دهند.

۴- هیجا‌ن‌های کودک را تایید کنید.

احساس‌های نیرومند کودک را بپذیرید و راه‌های موثری برای برخورد با آنها پیشنهاد کنید. در صورتی که هیجان منفی کودک ناشی از اهانت به عزت نفس او باشد، او را تسلی دهید و در عین حال موقعیت را به صورت حقوق ارزیابی کنید تا کودک احساس کند مورد حمایت قرار دارد و ایمن است.