چگونه کودک را از تماشای کارتون منع کنیم؟
اخیرا مطالعاتی در مورد دو روش مختلف انجام شده است.
محور یکی از روش‌ها، توضیح دادن و سپردن تصمیم‌گیری به کودکان و روش دیگر مجازات و تهدید است.
نتایج این تحقیقات نشان میدهد کودکانی که والدین آنها از روش مجازات استفاده میکنند علاقه زیادی به برنامه‌های کارتونی نشان می‌دهند و از سلاح گریه و لجبازی بهره می‌گیرند در حالی که کودکانی که مادرانشان روش توضیح دادن را انتخاب کرده‌اند، کمترین تاثیر منفی را از این‌گونه برنامه‌ها می‌گیرند. شاید از خود بپرسید که پس من چگونه فرزندم را سرگرم کنم؟ جواب بسیار ساده است. کلاس‌های ورزشی، هنری، میهمانی‌های کودکانه با حضور دوستان و هم سن و سالان کودک، رفتن به پارک و دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی خانوادگی و از جمله مهم‌ترین راهکار به شمار می‌رود. در واقع ساده‌ترین کاری که شما میتوانید برای تشویق کودکتان به فعالیت جسمی بیشتر انجام دهید، این است که خودتان در ورزش با او همراه شوید.
کودکان 2 تا 6 ساله بطور متوسط روزی 5/1 تا 2 ساعت تلویزیون تماشا می کنند که این زمان در اواسط کودکی به 5/3 ساعت هم میرسد.کودکان دارای جایگاه اجتماعی-اقتصادی پایین بیشتر تلویزیون تماشا میکنند، شاید به این علت که سرگرمیهای دیگر در محله آنها کمتر است یا والدین آنها استطاعت تامین کردن آنها را ندارند و اگر والدین زیاد تلویزیون تماشا کنند، بچه ها آنان نیز همین کار را میکنند.
هرچه کودکان پیش دبستانی بیشتر کارتون تماشا کنند، وقت کمتری را صرف خواندن و تعامل کردن با دیگران میکنند و مهارتهای تحصیلی آنها ضعیفتر است. در حالی که تماشای برخی از کارتونها می تواند مفید باشد ولی تماشا کردن زیاد این برنامه ها، موفقیت تحصیلی و تجربیات اجتماعی کودکان را کاهش میدهد. همچنین در بسیاری از خانواده‌ها کودکانی که به مهدکودک نمی‌روند ساعات زیادی از روز را صرف تماشای این فیلم‌ها میکنند ووالدین هم از این فرصت استفاده میکنند و به کارهای منزل خود رسیدگی میکنند، اماقاعدتا در هر خانه‌ای باید ساعات مشخصی را برای دیدن این فیلم‌ها به کودکان داد ومعمولا بهتر است از ساعات دیدن یک تا 2 فیلم بیشتر نباشد.
کودکان بهتر است ساعات صبح را در مهد بگذرانند تا آموزش‌های ویژه سنین خود را دریافت کنند و از طرف دیگرتعاملات اجتماعی آنها با گروه همسالان تقویت شود و در ساعات عصر زمان کوتاهی به تماشای این فیلم‌ها بپردازند و در کنار آن زمانی را برای بازی‌های جسمی و فکری داشته باشند. طبیعی است برای انجام بازی‌های فیزیکی و فکری مشارکت والدین و سایرفرزندان با هم لذت‌بخشی بیشتری دارد. وقتی کودکان برنامه منظمی داشته باشند، بدیهی است به طور خود به خود زمان کمتری برای تماشای فیلم‌های کارتونی خواهند داشت. این مسئله از این نظر حائز اهمیت است که بسیاری از کودکان تا قبل از مدرسه به دیدن تلویزیون و انواع سی‌دی‌ها به شدت عادت میکنند و این در سنین مدرسه برای انجام تکالیف اختلال ایجاد می‌کند. از آنجا که ترک این امر کار مشکلی است بهتراست درمنزل، تلویزیون و سایر رسانه‌های تصویری در ساعت‌های خاصی برای دیدن برنامه روشن شود نه این‌که از صبح تا شب روشن باشد و کودک یاد بگیرد می‌تواند هر برنامه‌ای راتماشا کند. .
نهایتاً، در این رابطه چند نکته حائز اهمیت است که در زیر میآید :
1- کارتون های را برای کودک خود تهیه کنید که متناسب با شرایط سنی وی باشد.
2- کودک خود فرصت دهید تا کارتونی که تهیه کرده اید را چند بار ببیند تا موضوع را کامل درک کند.
3- از کودک خود در مورد محتوی کارتونی که دیده، سوالاتی بپرسید. البته لازم نیست تمام سوالات طرح شده در یک مجموعه را از کودک خود بپرسید، میتوانید این فعالیتها را در دفعات مختلف انجام دهید و هر بار بخشی از آنها را از فرزندتان بپرسید.
4- در برنامه ی روزانه یا هفتگی کودکتان، زمانی را برای او مشخص کنید که طبق آن کودک می تواند به تماشای کارتون بپردازد.
5- فعالیت های تفریحی دیگری، به غیر از تماشای کارتون برای کودک خود در نظر بگیرید و سعی کنید در این فعالیتها با کودک خود همراه باشید.
