برای والدینی که با فرزندان خو چنین مشکلی دارند؛ تصور اینکه با رعایت چند نکته ساده می توانستند راه را بر چنین مشکلی ببندند، تأسف برانگیز است.
برای اینکه دیگر والدین، این تأسف را تجربه نکنند توجه به نکات زیر ضروری است.
- فرزندتان را به آستانه تحریک نرسانید (به اصطلاح به آن ها گیر ندهید)؛
- او را شرور معرفی نکنید؛
- نیازهای او را شناخته و درصدد تأمین نیازهای او بر آیید؛
- رفتارهای آرام او را تقویت کنید؛
- الگوهای عصبانیت خود را اصلاح کنید؛
- ظرفیت روانی خود را بالا ببرید؛
- بعضی از رفتارهای او را نادیده بگیرید (روش تغافل کردن)؛
- صله رحم بهترین راه کاهش عصبانیت است (گفتگوی دو طرفه)؛
- مسافرت رفتن، ورزش کردن، کار گروهی و اردو؛
- منحرف کردن ذهن کودک و نوجوان از عامل عصبانیت؛
- درجه و میزان صدای خود را پایین آورید «و اغضض من صوتک»
- در صورت عصبانیت، موقعیتی که در آن قرار گرفته اید را ترک کنید؛
- به مشاور و روانپزشک مراجعه کنید.
