می توانید از روش تربیت خاموش استفاده کنید. تربیت خاموش، دو شکل دارد : استفاده از سکوت و استفاده از نگاه.
وقتی فرزندتان رفتار نابهنجاری از خود بروز می دهد. با اظهار ناخشنودی در چهره، سکوت کنید. سکوت شما سبب تأمل فرزند و سازندگی او می شود.
امام علی (ع) فرمود :
رب سکوت ابلغ من کلام.
چه بسا سکوتی که از سخن، رساتر است.
گاهی سخن بر زبان جاری نمی شود؛ اما سکوت شما با فرزند حرف می زند.
پر مورد بترا (Permuda Betra)، روان شناس غربی می گوید : حرف هایی که بر زبان جاری نمی شوند، از سخنانی که بر زبان جاری می شوند، مهم ترند.
شکل دیگر تربیت خاموش، استفاده از نگاه است. نگاه انسان، دنیایی حرف دارد. گاهی یک نگاه پر معنا، سرنوشت تاریخ را دگرگون ساخته است.
معلم عمر بن عبدالعزیز، هنگام عبور از کوچه، با شنیدن سخنان ناشایست وی دربارة امام علی (ع) نگاهی از روی ناخشنودی کرد و گذشت و همین نگاه سبب شد تا عمر پس از رسیدن به حکومت، دشنام دادن به امام علی (ع) را ممنوع کند.
با نگاه می توان تقاضا، اعتراض یا تعدیدی خود را به فرزند منتقل کرد. استفاده از این روش برای فرزند شما که در برابر سخنانتان مقاومت شدیدی دارد، مناسب است.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
