ترس شدید از تاریکی در این سن باید از بین ر فته باشد. ممکن است با صحنه ای وحشتناک در تاریکی مواجه شده و به شدت ترسیده یا با دوستان و همسالان درباره جن، روح، مرگ، قبرستان، بختک و ... سخن گفته باشد.
اگر سرچشمه این ترس، دو عامل پیش گفته باشد، ماندگاری نخواهد داشت و با گذشت زمان از بین خواهد رفت.
در صورت ماندگاری این ترس، احتمال دارد در واقع، اضطراب باشد؛ زیرا آگاهی نوجوان با استفاده از عمل جابه جایی، برای کاستن از اضطراب خود، آن را به چیز دیگری چون تاریکی انتقال می دهد و از آن می ترسد.
در مواردی، ترس های درونی، خود را در قالب ترس های بیرونی نشان می دهند. ترس های درونی در نوجوان، ترس از بی ارزشی، ناتوانی، شکست، مورد قبول جمع نبودن، آبروریزی، مورد تمسخر قرار گر فتن و ... است که احتال دارد خود را در قالب ترس های بیرونی، چون ترس از تاریکی، جدایی، غول، جن و ... نشان دهد.
توصیه می کنم زمینه های اضطراب او (اختلافات خانوادگی، تبعیض، مقایسه و ...) را از بین ببرید و از عواملی که باعث تشدید ترس های درونی او می شود (سرزنش، توبیخ، تحقیر، تمسخر، توهین و ...) به ویژه در حضور دیگران بکاهید.
نوشیدن یک فنجان دم کرده گیاهی (گل گاو زبان)، نیم ساعت قبل از خواب، و تصور کلمة آرامش با ابرهای سفید در اسمان آبی، و تصور امواج دریا در آرامش او موثر خواهد بود.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
