سر به هوایی

پسری 8 ساله دارم که بسیار سر به هوا و به سخنان من بی توجه است. آیا این حالت، به او لطمه می زند ؟

ج : بی توجهی و سر به هوایی کودک در حد معمول، طبیعی است و اگر از حد معمول بگذرد، ممکن است به او لطمه هایی وارد سازد و این لطمه ها، اعتماد به نفس او را بگیرد.

برای تخفیف این رفتار، ریشه ها را بیابید و آن ها را از بین ببرید :

1- مشکلات روحی – روانی : یکی از علل سر به هوایی کودک شما، مشکلات روحی – روانی است. مشکلات او ممکن است مربوط به خانه یا مدرسه باشد که می توانید با گفت و گو یا ایجاد ارتباط با مدرسه، منشأ آن ها را بیابید و از بین ببرید.

2- مشغولیت فکری : اموری از قبیل اردو، مسابقه، امتحان، قرار با دوستان و ... فکر او را مشغول می کند و سر به هوا می شود. بی توجهی و سر به هوایی کودک در این حالت طبیعی است و باید با آن مدارا کنید. این مشکل در بزرگسالان هم فراوان دیده می شود.

3- گریز از کار : امر و نهی فراوان والدین، کودک را خسته می کند و این خستگی سبب می‌شود به سخنان شما توجه نکند؛ پس امر و نهی ها را متعادل کنید.

4- غرق شدن در کار : گاهی کودک، چنان در فعالیتی (تماشای تلویزیون، بازی با رایانه، بازی با همسالان و ...) غرق می شود که به واقع، صدای شما را نمی شنود. در این موارد، از بی توجهی او چشم بپوشید.

چند توصیه

أ. روشن بودن پرسش و دستور : وقتی از او چیزی می پرسید یا به او دستوری می دهید، پرسش و دستورتان روشن باشد و فرمان های خود را تغییر ندهید.

ب. نگاه مستقیم کودک به شما : هنگام سخن گفتن با او یا در خواست چیزی، برقراری تماس چشمی لازم است.

ج. آموزش تسلط بر خود : به او بیاموزید که با گفتار شفاهی، رفتار خود را کنترل کند. بگوید: باید حواسم را به کارم جمع کنم. نباید اجازه دهم حواسم پرت شود.

د. پرهیز از به کارگیری القاب ناپسند : برخی والدین به کودکان سر به هوای خود، القاب ناپسندی چون چلفتی، جل من، کور، گیج و منگ و ... می دهند که درست نیست. از تأثیر تلقینی این القاب غافل نشوید. 

 برگرفته از سخنان استاد دهنوی