معمولا کودکان به چند دلیل بدرفتاری و بد قلقی می کنند که ۴ دلیل مهم آنها عبارتند از:
می خواهم شما را کنترل کنم پس بدرفتاری می کنم
این روزها، بچه ها به شدت قدرت طلب شده اند و کارهای عجیب و غریبی می کنند تا موجب ناکامی والدین شوند. در چنین حالتی بهتر است والدین عقب نشینی تاکتیکی کنند. چون کودک نسبت به بزرگسال ، از رشد فکری کافی و تشخیص صلاح یا غیر صلاح برخوردار نیست و ممکن است برای پیروزی دست به اشتباه وحشتناکی بزند. پس بهتر است والدین چنین کودکانی ، قدرت کودکشان را در ظاهر پبذیرند، در ظاهر عقب نشینی کنند و به او فرصت انتخاب مجدد بدهند . برای مثال کودکی را در نظر بگیرید که اتاقش نامرتب و کثیف است و آن را به هیچ وجه مرتب نمی کند و از طرفی برای اثبات قدرت خود از هر راهی بر علیه فرمان والدین عمل می کند.عقب نشینی در مورد او بدین صورت است :«ببین عزیزم، تو باعث شدی که من تسلیم شوم ، می بینم که نمی شود تو را مجبور کرد که اتاقت را مرتب کنی . اگر تو واقعا نمی خواهی اتاقی مرتب و تمیز داشته باشی ، من نمی توانم مجبورت کنم جرو بحث هم فایده ای ندارد. اگر برایت مهم است که در یک اتاق نامرتب زندگی کنی خب بکن»
بچه لوس و بازیگوش
بچه لوس
برای اینکه پدر و مادر موفقی باشید ، فرزندتان را بفهمید ، احساس و خواسته هایش را درک کنید با او ارتباط برقرار کنید و علت رفتارهایش را با حفظ خونسردی ، کشف کنید. مراقب باشید که با فرزندان باهوشتان تصنعی رفتار نکنید و در تربیت کودکان موفق باشید
عصبانی هستم پس بدرفتاری می کنم
بیشتر پدر و مادرها در مقابل کودکی که فحش می دهد ، یا با عصبانیت و خشونت رفتار می کند گارد منفی می گیرند و متوجه نیستند هر قدر رفتار کودک بدتر باشد ، به مهر و محبت بیشتری نیاز داردو در این حالت ، والدین باید قاطع ولی مهربان باشند. حتی بعضی از والدین به کودک خود فحش می دهند و او را کتک می زند، اما این کار هیچ نتیجه مثبتی ندارد. در چنین حالتی بهتر است کودک را تنها گذاشته و به گفته شود«تو عصبانی هستی، می دانم، اما من تو را عصبانی نکرده ام، من فقط اجازه ندادم آن کار را انجام دهی. اگر فحش دادن تو را راضی می کند من جلویت را نمی گیرم، اما مجبور نیستم که بمانم و فحش هایت را بشنوم»
به این ترتییب او احساس می کند حرف های بی معنایی زده و سعی می کند رفتار جدیدی را جایگزین کند.
ناتوان یا بیمارم ، پس هیج کاری را به من واگذار نکن
نمارض، یک حیله قدیمی است که در اکثر خانواده ها پیش می آید. اگر تمارض فرزنمان را بپذیریم در واقع به او پاداش می دهیم و تشویق می کنیم تا هر وقت تکلیف یا وظیفه ای به او محول شد به تمارض پناه ببرد! برای حل این مشکل ، بهترین راه این است که فرض کنیم واقعا مریض است و مثل یک مریض با او رفتار کنیم و نگذاریم از تلویزیون ، کتاب قصه، غداهایی که دوست دارد یا اسباب بازی هایش استفاده کند زیرا «مریض» است
به من توجه کن وگرنه بد رفتاری می کنم
همه کودکان ، طالب جلب توجه کودکان، مخصوصا والدین خود هستند و در حالت عادی سعی می کنند با شیرین کاری نظر دیگران را جلب کنند اما متاسفانه کودکانی که احساس حقارت می کنند ، جلوی مهمان ها لوس و بی ادب می شوند ، چون می دانند والدین جلوی مهمان ها ، و به خاطر حفظ آبرویشان بیشتر به آنها توجه خواهند کرد در چنین حالتی راه حل این است که نه والدین و نه مهمان ها ، به رفتار نامطلوب کودک توجه نکنند . در این صورت به رفتار بد او هیچ پاداش نداده اند و کودک به مرور رفتارش را ترک خواهد کرد.
منبع: پارس کده
