علت تبعیض قائل شدن والدین بین فرزندان چیست و آیا این کار نادرست است ؟
ج : والدین، به عللی بین فرزندان تبعیض قائل می شوند که عبارتند از :
1- سن کودکان : به طور معمول، فرزند کوچک تر، بیشتر مورد توجه است.
2- جنس کودکان : به دختران بیشتر از پسران توجه می شود.
3- فرزند اول : فرزند اول، بیشتر مورد توجه است.
4- رفتار فرزندان : پدر و مادر، فرزندان آرام تر را بیشتر دوست دارند و توجهشان به آنان، افزون تر است.
5- وضعیت والدین در کودکی : اگر مادر در کودکی مورد توجه نبوده است، اکنون به دختر خود بیشتر توجه می کند یا اگر فرزند بزرگ خانواده بوده و بین او و فرزند کوچک تبعیض قائل می شده اند، اکنون از فرزند بزرگ، جانبداری می کند. اگر پدر در کودکی مورد توجه نبوده، اکنون به پسر خود توجه بیشتری دارد.
6- علل خاص و مقطعی : گاهی یکی از فرزندان توفیقی یافته و در مسأله ای کامیاب شده است که همین مطلب، سبب توجه افزون تر به او می شود.
تبعیض بین فرزندان درست نیست و پیامدهای نامطلوبی دارد و اگر می خواهید به جهت امتیازات و کامیابی های یکی از فرزندان، توجه بیشتری به او داشته باشید و او را تشویق کنید، بکوشید تا جایی که امکان دارد، در حضور فرزند دیگر نباشد و اگر مجبور شدید فرزندتان را در حضور برادر یا خواهرش تشویق کنید، از ذکر نقاط مثبت برادر یا خواهر غفلت نورزید که سبب کینه و حسادت او می شود.
گاهی والدین به پیروی از روایت امام علی (ع) که فرمود : «ازجر المسیی بثواب المحسن؛ بدکار را با خوبی کردن به نیکوکار، تنبیه کن»، در حضور فرزند بدکار خود، از فرزند خوب، تعریف و تمجید می کنند یا برایش هدایای می خرند. این شیوه خوب است؛ اما زمانی باید از آن استفاده کرد که شیوه های دیگر (تشویق، تحریک عواطف، اظهار محبت و ...) را به کار گرفته باشید.
توجه داشته باشید که مقصود از رفتار عادلانه با فرزندان، رفتار درظاهر است؛ و گرنه دوست داشتن قلبی، مصداق تبعیض نیست.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی