آیا در دوران جنینی هم می توان به فرزند آموزش داد ؟
ج : آموزش به فرزند را می توان از دوران جنینی (به ویژه پس از 4 ماهگی) آغاز کرد؛ زیرا در این دوران، صداها را می شنود و در مقابل آن ها واکنش نشان می دهد؛ پس خوب است مادر باردار، با جنین خود سخن بگوید و برایش شعرهای زیبا و با محتوای خوب و به ویژه قرآن بخواند؛ همان گون که حضرت فاطمه زهرا (ع) با جنین در رحم خود سخن می گفت.
این رفتار مادر، افزون بر شنیدن جنین، بر ضمیر ناخودآگاه او نیز اثر می گذارد و پس از سال ها، با این سخنان و شعرها و آیات شریف قرآن، احساس انس و آشنایی خواهد کرد.
آموزش در دوران نوزادی
پس از تولد فرزند، از چه زمانی می توانیم آموزش او را آغاز کنیم ؟
ج : آموزش فرزند، بی درنگ پس از تولد آغاز می شود؛ زیرا نوزاد، بر خلاف تصور پیشینیان، هوشیار و تأثیر پذیر است و زمینه یادگیری در او وجود دارد؛ به همین جهت، 12 ساعت پس از تولد، به صدای انسان واکنش نشان می دهد.
او در پایان هفته اول، نشانه هایی از مادر را به خاطر می سپارد و از حدود هفته سوم، به چهره وی در حالی که از نزدیک مشغول شیر دادن و حرف زدن با کودک است، چشم می‌دوزد. او حدود 5 هفتگی، در واکنش به صدای گفت و گوی والدین، نجوا (غان و غون) می‌کند و لبخند می زند. در 3 ماهگی، سرش را بهطور ارادی، برای خیره شدن دقیق به اطراف، به این سو و آن سو می چرخاند و به تدریج اگر چیزی برایش خوشایند نباشد، چشم‌هایش را می بندد یا سرش را بر می گرداند و با آغاز غذاهای کمکی، طعم غذاها را تشخیص می دهد؛ خوردنی های خوش طعم را می خورد و در برابر خوراکی های با طعم نامناسب و داروها مقاومت می کند.
آموزش از لحظه تولد آغاز می شود؛ البته به صورت غیر مستقیم و القا بر ضمیر ناخودآگاه کودک
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
