دو فرزند دبستانی ام هنگام تنهایی در منزل، برای خود خطر ایجاد می کنند. چه مسائلی را برای مصونیت از خطرهای به آنان بیاموزم و چگونه ؟
ج : شما ابتدا زمینه رفتارهای خطر ساز را از بین ببرید و بعد با راهکارهای مناسب، آنان را از این گونه رفتارها باز دارید :
1- کودکان خود را تنها نگذارید. یکی از زمینه های حادثه ساز، تنهایی کودکان زیر 10 سال در منزل است. اگر سن آنان بیش از 10 سال است، در صورتی تنهایشان بگذارید که بین آن‌ها روابط حسنه ای برقرار است. اگر دائم با هم دعوا می کنند، تنها گذاشتن آن ها در منزل، خطر آفرین خواهد بود؛
2- هنگام تنهایی فرزندان، مسوولیت ها را بین آنان تقسیم کنید؛
3- زمینه خطر را با قرار دادن تلفن های ضرور (اورژانس، آتش نشانی، پلیس و ...) در دسترس آنان، کاهش دهید؛
4- دانستن تلفن یکی از بزرگسالان مورد اعتماد بین نزدیکان می تواند جلو خطرهای احتمالی را بگیرد.
افزون بر از بین بردن زمینه های خطر، نکات ایمنی ذیل را نیز هنگام تنهایی در منزل به آنان بیاموزید؛
1- نشانی درست و دقیق منزل را به آنان بیاموزید تا هنگام ضرورت بتوانند به نیروهای امدادگر، از مسیرهای مناسب و بهتر آدرس بدهند؛
2- به آنان یادآور شوید که در را روی غریبه ها باز نکنند؛
3- سراغ اجاق نروند و آتش بازی نکنند
4- دست و پای برادر یا خواهر خود را نبندند و هنگام بازی با سر همدیگر ضربه نزنند؛
5- هنگام بازی، کیسه های پلاستیکی و نایلونی را روی سر خود قرار ندهند و طناب را دور گردن همدیگر نپیچند؛
6- روی پله ها بازی نکنند و روی نرده پله ها سر نخورند؛
7- هنگامی که غذا یا آبنبات و یا شیء تیزی در دهان دارند، ندوند؛
8- بادام یا پسته و امثال آن را برای گرفتن با دهان باز، به هوا پرت نکنند؛
9- تفنگ بادی، نیزه دارت و تیر و کمان را به سوی هم نشانه نروند؛
10- با ترقه های خطرساز و مواد آتش زا بازی نکنند.
شما می توانید در قالب داستان یا نقل خاطره های دوران کودکی خود و نیز ایفای نقش در بازی، مصونیت از خطرهای پیش گفته را به فرزندانتان بیاموزید.
