بیشتر نوزادان در برابر خوردن دارو مقاومت می کنند؛ اما چون دارو برای سلامت، و ویتامین هایی چون آد، مولتی ویتامین و قطره آهن برای رشد طبیعی آنان ضرورت دارد، نباید تسلیم مقاومتشان شوید؛ بنابراین، چاره ای جز استفاده از اهرم فشار ندارید و باید دارو را در حق نوزاد بریزید؛ البته با آرامش نه عصبانیت.
با نشاندن او بر روی زانو و با استفاده از یک دست، حرکاتش را مهار کنید و با دست دیگر، دارو را به وی بخورانید. شاید لازم باشد از همسرتان یا فرد دیگری نیز کمک بگیرید.
مراقب باشید که در پی حرکات ناگهانی او، قاشق در چشمش فرو نرود یا به صورتش لطمه‌ای نزند. با توجه به این که داروهای نوزادان به صورت شربت (مایع) است می توانید آن را با قطره چکان یا سرنگ بدون سوزن در دهانش بریزید. استفاده از این وسایل با توجه به حرکات نوزاد، از قاشق بهتر است و دارو به طور کامل در دهان او قرار می گیرد و مقداری از آن بیرون نمی ریزد. مراقبت باشید که دارو را با فشار به داخل گلو و مجرای تنفسی او نریزید.
طبیعی است که استفاده شما از اهرم فشار، نوزادتان را عصبانی می کند؛ بنابراین، پس از خوراندن دارو نوازشش کنید.
خوراندن دارو را به شیر خوار، باید با سرعت انجام دهید؛ سپس او را با تکان دادن آرام کنید.
بسیاری از نوزادان به طور غریزی دهانشان را باز می کنند؛ اما اگر فرزند شما با بستن دهان خود مقاومت می کند، لحظه ای بینی او را بگیرید تا دهانش را برای تنفس باز کند.
زمانی که می خواهید به او دارو بدهید، برایش حرف بزنید.
در صورت موافقت پزشک یا دارو ساز می توانید دارو را همراه با مایعات کمکی و با شیشه به او بدهید؛ البته توجه داشته باشید که میزان کمکی اندک باشد تا تمام دارو به نوزاد برسد.
در صورت امکان تبدیل داروهای خوردنی به تزریقی، از پزشک نوزادتان بخواهید تا به جای شربت، آمپول تجویز کند. تزریق برای نوزدانی که در برابر دارو مقاومت می کنند، راحت تر است.
قطره چشم یا پماد چشمی را هنگامی که خواب است، در چشم او بریزید یا به آن بمالید.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
