علل خیالبافی کودکان

خیالبافی های افراطی کودکان علل متفاوتی دارد :

1- فشارهای روحی : فشارهای روحی ناشی از اختلالافات والدین یا تولد فرزند دوم و ... جهان حقیقی را برای او تیره و تار می کند و وی را به خیالبافی می کشاند تا از دنیای واقعی بگریزد؛

2- برآورده نشدن نیازها : برآورده نشدن نیازهای جسمی او (غذا، لباس، اسباب بازی) و روحی اش (محبت و توجه)، او را به خیالبافی می کشاند تا در خیال به آن ها برسد؛

3- محرومیت : محرومیت کودک از علاقه مندی ها (پارک، سینما، شهربازی)، محرومیت از دیدار نزدیکان و همسالان، عامل مهمی برای خیالبافی های افراطی است. در حد توان به علایق او توجه کنید؛

4- تنهایی در صورتی که برادر یا خواهری ندارد، ارتباط او را با همسالان بیشتر کنید؛

5- بیکاری : با برنامه های متنوع جلو بیکاری او را بگیرید. دیدن متعادل تلویزیون (حدود 1 ساعت در روز)، نقاشی، مطالعه (البته نه داستان های خیالی)، بازی با همسالان یا با خودتان، بازی هایی که به دست و فکر با هم نیاز دارند (بازی های رایانه ای، بازی با کلمات، کارت بازی و ...) او را مشغول ساخته، از خیالبافی باز می دارد.

6- رقابت های شدید : اوج گیری برتری جویی به سبب رقابت های شدید در مدرسه یا بین نزدیکان در خیالبافی او موثر است.