در صورت منتفی بودن علت جسمانی (پزشکی) شب ادراری ، علت آن می تواند اضطراب ناشی از فشار روحی دراز مدت باشد که بیش از چند ماه طول کشیده است.
علل اضطراب کودک ممکن است فشارهای روحی ناشی از مرگ یکی از اعضای خانواده، جدایی والدین، اختلاف والدین، توجه بسیار آنان به برادر یا خواهر کوچک تر، تنبیه بدنی، تبعیض بین فرزندان و مقایسه آنان، کمبود محبت، نقص عضو، آزار همکلاسی، آزار قلدر محله یا برادر و خواهر بزرگ تر و احساس حقارت ناشی از ضعف اعتماد به نفس باشد.
شما باید برای رفع مشکل شب ادراری فرزندتان، اولاً زمینه ها و علل اضطراب او را از بین ببرید و ثانیاً از برخوردهایی که باعث تشدید اضطراب و در نتیجه شب ادراری افزون تر او می‌شود بپرهیزید :
1- او را تنبیه بدنی نکنید و حتی از تهدید به کتک نیز بپرهیزید.
2- مسأله را بزرگ نکنید. جمله هایی مثل «ما از خجالت نمی توانیم سرمان را بلند کنیم»، مسأله را بزرگ و مشکل او را دو چندان می کند. به گونه ای برخورد کنید که احساس کند از این مسأله نگران نیستید و به او اطمینان دهید که این مشکل موقتی است و از بین می رود.
اگر شما یا عضو دیگری از خانواده، در کودکی به شب ادراری دچار بوده اید، آن را به کودک خود بگویید. این مطلب به طور جدی از بار فشار روحی او می کاهد. اگر کودک بداند که برخی از همکلاسی هایش یا کودکان برخی از نزدیکان نیز چنین مشکلی دارند، خاطرش آسوده تر می شود.
3- از تحقیر و سرزنش او بپرهیزید. جمله هایی چون «تو مایه ننگ خانواده ما هستی» و «تو آبروی خانواده را برده ای» بسیار ناروا است.
4- او را هرگز به رسوا کردن و آبرو ریزی نزد دیگران تهدید نکنید.
5- او را به بی قیدی و تنبلی و بی حالی متهم نسازید.
6- مراقب خواهر یا برادرش باشید که او را به جهت بوی نا مطبوع تشک یا بدنش مسخره نکنند.
7- او را با همسالانش مقایسه نکنید و شب ادراری نداشتن آنان را به رخش نکشید.
8- هر شب در حمام، سبدی با شلواری خشک قرار دهید و به او بیاموزید که خودش پس از تطهیر بدن، شلوارش را تعویض کند. تعویض شلوار او به وسیله شما، باعث احساس حقارتش و در نتیجه فشار روحی بیشتر خواهد شد و ... .
9- او را نیمه شب به حمام نبرید؛ اعصابش را به هم می ریزد.
10- اگر برای روی تشک او از روکش پلاستیکی استفاده می کنید، حتماً از نوح نرم و بی صدای آن باشد.
11- در مهمانی ها بهتر است شب را در منزل میزبان نمانید و برای خواب به منزل خود بروید و در صورت ضرورت یا در مسافرت ها، سعی کنید کسی متوجه مشکل او نشود.
توجه داشته باشید که تمام موارد پیش گفته، فشار روحی او را بیشتر می کند و اگر گمان می کنید با این گونه رفتارها مشکل او حل خواهد شد، به طور قطع اشتباه می کنید. شب ادراری فرزند شما، اختلال یا عادتی عصبی اسا و عادت عصبی با این رفتارها درمان نمی‌شود.
این رفتارها دقیقاً مثل این است که جایی آتش گرفته باشد و ش ما به جای آب، روی آن بنزین بریزید.
در صورتی که با راهکارهای پیش گفته، اضطراب و فشارهای روحی فرزندتان از بین نرفت، روان شناس می تواند با روش ایجاد آرامش (Relaxation therapy) یعنی شل کردن عضلات و کشش های عضلانی، و روش اشباع (Saturation) یعنی خارج کردن ذهن از ابهام مطلب به کمک تکرار و روشنگری، و روان پزشک با درمان دارویی به فرزند شما کمک کند.
