منشأ شب ادراری فرزند شما هر چه باشد می توانید به روان پزشک مراجعه کنید؛ اما در صورتی که علت آن، فشارهای روحی (اضطراب) باشد، زمانی مراجعه به روان پزشک مطلوب و لازم است که شب ادراری، باعث اختلالات رفتاری (ناخن جویدن، انگشت مکیدن، تیک و ...) و افت تحصیلی شده باشد؛ در غیر این صورت، توصیه می شود با از بین بردن زمینه های فشار روحی او (ر.ک : ص) مشکل فرزندتان را حل کنید.
خوشبختانه بیشتر کودکان مبتلا به شب ادراری با منشأ پیش گفته، به ویژه در سنین پایین تر، بدون مراجعه به روان پزشک و بدون مصرف دارو مشکلشان حل می شود؛ البته اگر والدین، شرط پیشین (از بین بردن زمینه های فشار روحی) را رعایت کنند.
در هر صورت اگر مایلید به روان پزشک مراجعه کنید، برای کودکان زیر 6 سال توصیه نمی‌شود.
روان پزشک به طور معمول، «ایمی پرامین» (Imipramine) را براساس وزن کودک یا نوجوان تجویز می کند که بر عضله های اطراف مثانه اثر می گذارد و کودک می تواند در طول خواب، ادرار خود را نگه دارد. این دارو حدود 20 درصد سبب قطع کامل و 80 درصد باعث کاهش شب ادراری می شود. متأسفانه با قطع ایمی پرامین، شب ادراری در بیش از نیمی از کودکان باز می گردد.
توجه داشته باشید که ایمی پرامین، عوارض جانبی (بی خوابی، خواب آلودگی، بی قراری، کاهش اشتها، سر درد و عوارض کبدی) نیز دارد.
روان پزشک، افزون بر این دارو، دیگر داروهای ضد افسردگی مانند تری سیکلیک (Tricyclic) و آمفتامین (Amphetamine) را نیز تجویز می کند. متخصص اعصاب و روان، گاهی از هیپنوتیزم نیز ممکن است برای این مشکل استفاده کند. فایده هیپنوتیزم این است که کودکرا بر مسلط شدن بر مشکل توانا می سازد.
