در فاصله ی 10 تا 12 ماهگی احتمالاً فرزند شما با ادای کلماتی جالب اما نامفهوم اشتیاق و آمادگی خود برای سخن گفتن و برقراری ارتباط کلامی را به شما نشان می دهد. در واقع این الفاظ با آن چه که او می خواهد بگوید تفاوت بسیار دارد، اما شما احتمالاً منظور او را تشخیص خواهید داد. در این گونه مواقع منظور واقعی او را با کلمات ساده و صحیح چند بار تکرار کنید تا او با شیوه ی درست تکلم آشنا شود.
به احتمال قوی او در پایان یک سالگی کلماتی نظیر «دد»، «بابا» و «ماما» را ادا خواهد کرد.
رعایت نکات زیر کودک شما را در یادگیری بهتر و سریع تر «سخن گفتن» یاری خواهد کرد:
* او را به حرف زدن تشویق کنید.
نکته : برآورده کردن فوری تمام نیازهای فرعی کودک او را از سخن گفتن بی نیاز خواهد کرد. بنابراین با تعلل مختصری در رفع نیازهای جانبی فرزندتان او را وادار کنید که برای یادگیری سخن گفتن تلاش کند.
* کلمات را با لهجه ی بچه گانه ی خود او تکرار نکنید؛ زیرا در این صورت تصور خواهد کرد، آن چه شما می گویید صحیح است و همین امر موجب عقب ماندگی او در روند یادگیری تکلم صحیح خواهدشد.
نکته : فراموش نکنید ... همواره اصل بر این بوده است که کودک، سخن گفتن را از بزرگترها بیاموزد نه این که بزرگترها حرف زدن را از کودکشان یاد بگیرند!
* سعی نکنید تلفظ او را اصلاح کنید. فقط کافی است که کلمات صحیح را برایش تکرار کنید تا شکل صحیح کلمات در ذهن او ثبت شود.
* امکان دارد که کودک یک ساله ی شما پس از فراگیری یک یا دو کلمه متوقف شود و برای مدتی طولانی لغت جدیدی را یاد نگیرد. نگران نشوید ... احتمالاً افکار وا به راه رفتن – که تازه آموخته است – معطوف شده است. وقتی که مهارت راه رفتن در او کامل شد مجدداً به کلاس آموزش کلمات باز خواهد کشت !
* هرگز او را مستقیماً مجبور به سخن گفتن نکنید اعمال فشار و سخت گیری، در روند پیشرفت کودکتان اختلال ایجاد خواهد کرد.
* برای کودکتان اشعار و ترانه های کودکانه بخوانید.
* با او تند و سریع صحبت نکنید، بلکه شمرده و آرام سخن بگویید.
* منظورتان را در جملات کوتاه اما صحیح برای او بیان کنید.
|
|
ماری 1394/02/02 - 08:31 |
|
بنظر من که پسرا غالبا دیر حرف میزنن...بچه یکی از اقوام ماهم تا دوسالگی حرف نمیزد ولی از دو سال به بعد شروع کرد به جمله گفتن در واقع یهو به حرف زدن اومد و خیلی هم درست کلمات رو ادا میکرد.
|
|
