تا چه حد می توانم فرزند 4 ساله ام را تحت آموزش های رسمی قرار دهم ؟
ج : سنین زیر 7 سال، سنین آموزش های رسمی و کلاسیک نیست. آموزش های زیر 7 سال باید غیر رسمی (در قالب بازی، شعر، سرود، قصه، بازی با کلمات) و قطره ای باشد.
امام علی (ع) می فرماید :
و لدک ریحانتک سبعاً.
فرزند تو تا 7 سال دسته گل است ]= لطیف است و نباید تحت فشار قرار گیرد[.
7 سال او زندگی فرزند، دوران بازی و شادابی او است؛ به همین جهت، رسول خدا (ص) دستور می دهد که فرزندت را تا 7 سال رها کن بازی کند (دع ابنک یلعب سبع سنین)، و امام صادق (ع) نیز بر این امر تأکید می فرماید (الغلام یلعب سبع سنین)؛ پس باید فرزندان خود را تا 7 سالگی از آموزش های رسمی و کلاسیک رها سازیم تا به شادابی آنان لطمه ای نخورد.
امام صادق (ع) می فرماید :
امهل صبیک حتی یاتی له ست سنین.
فرزندت را رها کن تا 6 سالگی اش پایان پذیرد.
آموزش های غیر رسمی و قطره ای، برای زیر 7 سال مطلوب است و مانع شادابی فرزند نمی شود. دلیل دستور امام باقر و صادق (ص) بر تدریجی بودن آموزش در 7 سال اول زندگی کودک، همین امر مهم است که فرمودند :
در 3 سالگی لا اله الا الله، در 4 سالگی صلی الله علی محمد و اله، در 5 سالگی آموش قبله و سجده و در 7 سالگی نماز را به او بیاموزید.
آموزش ها سخت و فشرده در خردسالی
دوست دارم فرزند خردسالم تا قبل از پایان خردسالی، حافظ قرآن شود : چه راهکاری را پیشنهاد می کنید ؟
ج : سنین خردسالی (زیر 7 سال) سنین آموزش های سخت و فشرده نیست. شما می توانید این کار را با ورود فرزندتان به دوره آموزش پذیری (7 سال دوم زندگی) آغاز کنید.
امام صادق (ع) فرمود :
الغلام یلعب سبع سنین و یتعلم الکتاب سبع سنین.
کودک 7 سال بازی می کند و 7 سال قرآن می آموزد.
حتی توصیه می شود در سن آموزش پذیری نیز مراقب فشارهای آموزش و حفظ قرآن باشید. مایل نیستیم فرزند شما خدای نخواسته از قرآن زده شود.
اگر اصرار دارید حفظ قرآن فرزندتان را پیش از دورة آموزشگاهی (زیر 7 سال) آغاز کنید، حتماً پس از 4 سالگی باشد تا هم، سطح شناختی مناسب در او ایجاد شود و هم انگیزه پیدا کند. این زمان، به تعبیر دکتر ژان پیاژه (1896-1980)، مرحله پیش عملیاتی است و فرزند شما را برای مراحل بعد (عملیات عینی و صوری) آماده می کند. تأکید می کنم که برای حفظ قرآن در دوراتن خردسالی، هیچ گونه فشاری نباشد. نشاط فرزند، فضای مناسب برای حفظ، علاقه مندی فرزند و حفظ در دراز مدت، مانع از آثار سوء احتمالی می شود.
امام علی (ع) می فرماید : قلیل مدوم علیه خیر من کثیرممول منه.
کم با دوام، بهتر از یاد خسته کننده است.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
