تأکید فراوان روان شناسان بر تشویق، به جهت تأثیر معجزه آسای آن است. اگر تشویق، با شرایط و به موقع انجام شود، در رفتار فرزند، دگرگونی جدی ایجاد می کند و مسیر زندگی او را تغییر می دهد.
حتی رام کنندگان حیوانات نیز برای رام کردن آن ها از همین ابزار استفاده می کنند.
تشویق، شیوه ای است که خداوند متعالی و اولیای او از آن استفاده می کرده اند. خداوند، بردباران را این گونه تشویق می کند :
اولئک علیهم صلوات من ربهم و رحمه.
ایشان همانانند که درود و رحمت خداوند شامل حالشان شده است، تشویق های مادی ماهانه، اسباب بازی ها یا وسایل مورد علاقة او است. بکوشید در خرید خوردنی ها یا اسباب بازی ها تنوع ایجاد کنید و ارزش غذایی خوردنی ها و بعد فرهنگی اسباب بازی ها را از نظر دور ندارید.
برای استفادة درست از تشویق، به پیشرفت های جزئی فرزندان توجه داشته باشید و با استفاده از نمودارهای درختی، جدول، امضای کارت و ... پیشرفت ها را ثبت کنید.
کودکانف دست کم روزی 3 بار و نوجوانان روزی یک بلار به تشویق نیاز دارند. نقص بزرگ برخی والدین این است که نقاط مثبت فرزندان خود را نمی بینند و متأسفانه فقط نقاط منفی را می بینند. بکوشیم آیینه صفت باشیم و تمام نقاط مثبت و منفی را با هم ببینیم. مگس صفتی، ویژگی بسیار ناپسندی است.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
