پسرم کلاس دوم راهنمایی است و درس نمی خواند. چگونه او را به این کار وا دارم ؟
ج : پیش از هر کاری، توقع بهترین بودن او را در همه چیز از ذهن خود بیرون کنید و معتقد شوید که هر کودک و نوجوانی در زمینه های خاصی استعداد دارد و لازم نیست در همه چیز، بهترین باشد.
امام علی (ع) می فرماید :
لایزال الناس بخیر ما تفاوتوا فاذا استووا هلکوا.
خیر مردم، پیوسته در تفاوت های آنان است و اگر مساوی شوند، از بین خواهند رفت.
بسیاری از والدین به نمرة 20 علاقه نشان می دهند که مطلوب نیست. مهم این است که کودک شما در حد توان خود بکوشد؛ گرچه نمرة 20 نگیرد.
توقع بیش از هوش بهر کودک نیز از اشتباهات برخی خانواده ها است.
بی توجهی فرزند شما به درس، ممکن است به علل ذیل باشد :
1- حساسیت بیش از حد : با توجه به این که فرزند شما وارد دورة نوجوانی شده و حس استقلال دارد، تذکرها و نصیحت های پی در پی شما، به طور غیر مستقیم به او پیام می دهد که هنوز بچه است و بزرگ نشده. این پیام، او را به موضع لج می کشاند تا استقلال خود را اثبات کند؛ بنابراین، نصیحت ها را قطع کنید و به این مسأله، حساسیت چندانی نشان ندهید. اجازه دهید خود به تحصیل بیندیشد و مسوولیت پذیری از درون ایجاد شود.
2- محیط ناآرام خانه : اگر با همسر خود مشاجره دارید، و اگر برادر یا خواهر بزرگ تر او وی را می آزارند، باید متوقف شود.
3- سستی و رخوت با منشأ پزشکی : ممکن است بی رغبتی نوجوان به درس، علت پزشکی (کارکرد بد کبد، عفونت کلیه، اختلالات هورمونی) باشد که در این صورت، مراجعه به پزشک لازم است.
4- رژیم غذایی : مصرف پی در پی خوراکی های با طبع سرد، نوجوان را دچار سستی می‌کند؛ بنابر این توصیه می شود در کنار این گونه خوراکی ها، از خوردنی های با طبع گرم نیز استفاده کند. مصرف فراوان شیرینی نیز با توجه به هضم سنگین گلوکز، بدن را دچار سستی می کند.
5- همانند سازی : احتمال این که بین نزدیکان، بی سوادان پولداری باشند و فرزند شما آنان را الگو گرفته باشد، وجود دارد. باید الگوهای با سوادی را از نزدیکان که در زندگی خانوادگی و تربیت فرزند موفق هستند و جایگاه اجتماعی ویژه ای دارند، به او معرفی کنید.
برگرفته از سخنان استاد دهنوی
