تلویزیون برای کودک دریچه ای است به دنیاهای رنگی و جذابی که هرگز ندیده و تجربه نکرده است. تماشای برنامه های مناسب تلویزیون به صورت معقول و متعادل، تاثیرات مثبتی مثل تفریح و سرگرمی، آموزش مهارت های ارتباطی و هنجارهای اجتماعی و غنی کردن گنجینه لغات کودک دارد.
از طرفی، تماشای بی رویه و بدون نظارتِ برنامه های نامناسب تلویزیون، علاوه بر مختل کردن فعالیت های اصلی کودک، سبب آموزشِ زودتر از موعدِ برخی اطلاعات غیرضروری می شود و پیامدهایی مثل بی توجهی، حواس پرتی و پرخاشگریِ او را به همراه دارد. در ادامه، به بررسی مختصر برخی از این تاثیرات مثبت و منفی می پردازیم.
تفریح و سرگرمی
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان، کودکان زیر شش سال که هنوز به مدرسه نمی روند، عمده فعالیت روزانه شان بازی است. مهم ترین فعالیت روزانه کودکانِ دبستانی هم، درس و رسیدگی به تکالیف مدرسه است. برای هر دو گروه از این کودکان، تماشای متعادل برنامه های مناسب تلویزیون، تفریح و سرگرمیِ خوبی برای ایجاد تنوع در برنامه های معمول روزانه است.
آموزش و یادگیری
تلویزیون یکى از ابزارهاى مؤثر در آموزش، افزایش شناخت و ایجاد آگاهى در کودک است. کودک از طریق تلویزیون، از مسایل بی شماری مثل خودش، همسن و سالانش، خانواده، زندگی، دین، طبیعت، بایدها و نبایدها و آداب اجتماعی، جنسیت، مشاغل، وطن و... آگاه می شود و آموزش می بیند. درست است که پدر و مادر، مهم ترین نقش آموزشی و تربیتی را در زندگی کودک دارند اما به لحاظ روانشناسی، آموزه های تلویزیون به دلیلِ بی طرف و غیرمستقیم بودن، نافذتر است.
تکمیل چرخه اجتماعی شدن
بسیاری از کودکانِ امروز، تک فرزندانی هستند که خواهر و برادر و معاشری ندارند و به دلیل مشغله های گوناگونِ بزرگ ترها، فقط سالی یکی دو بار فامیل را ملاقات می کنند. تلویزیون، فرصتِ مناسبی برای اجتماعی کردنِ کودکانِ تنهای امروزی است. درک نقش های گوناگونِ خانوادگی مثل همسری، پدری، مادری، خواهری و برادری و وظایفِ هر کدام در برابر هم؛ درک نقش های گوناگون اجتماعی مثل شاگرد، استاد، رئیس، مرئوس، کاسب، کارمند، کارگر، سرباز و... و وظایف اجتماعیِ هر کدام؛ شناختِ اماکن عمومی مختلف مثل مسجد، دانشگاه، بیمارستان، پاسگاه و کارکرد هر یک و... قدم های موثری برای افزایش هوش هیجانی، مهارت بین فردی و تکمیلِ چرخه اجتماعی شدنِ کودک از تأثیرات مثبت تلویزیون است.
