top
راهکارهایی برای آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم

راهکارهایی برای آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم

راهکارهایی برای آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم

این اختلال در بیماران اوتیستیک باعث می شود که مغز نتواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت های ارتباطی به درستی عمل کند و مانع او برای یادگیری چگونگی ارتباط و تعامل با دیگران به طور اجتماعی می شود. پیدا کردن شناخت در مورد کودک اوتیستیک برداشت کودکان اوتیسم از جهان ، با برداشت ما کاملا متفاوت است . بنابراین باید زمان بیشتر و تلاش روز افزونتر داشته باشیم تا بتوانیم تصویری از چگونگی شخصیت و درک احساسات آنها نسبت به پیرامونشان بسازیم .
چگونه شروع کنیم ؟
موثرترین روش برای شناخت کودک اوتیستیک ،این است که مدت زمان کوتاهی را در ابتدای ملاقاتمان با او بگذرانیم و عکس العمل او را در یک موقعیت ملاحظه کنیم . سعی کنید وارد دنیای کودک شوید ، نه اینکه او را وادار به انجام فعالیتی کنید که شما می خواهید . برای چند لحظه سعی کنید بفهمید او از چه چیزی لذت می برد . آنچه که او انجام می دهد ، شما هم تکرار کنید . برای مثال اگر می خواهد با تکه چوب ها جاده یا برج درست کند ، شما هم جاده یا برج درست کنید .

جلب کردن توجه کودک
به خاطر داشته باشید شاید او پیام های حسی مشابهی که شما دریافت می کنید را دریافت نکند و به خصوص در مورد انتقال توجهش از یک موضوع به موضوع دیگر مشکل داشته باشد . اگر شما می خواهید توجه او را جلب کنید ، بهتر است قبل از شروع آموزش در مسیر نگاه او قرار بگیرید و بعد نامش را صدا بزنید .
بعضی از کودکان اوتیسم ، اگر شخصی ناگهان از پشت سر آنها بیاید یا آنها را صدا کند و از دنیای خودشان خارج سازد وحشت می کنند و عصبانی می شوند. اگر می خواهید توجه کودک را به چیزهای جدیدی جلب کنید به آنها ضربه بزنید و به جای صحبت کردن در مورد آن موضوع به آن اشاره کنید . اطلاعات نوشتاری یا وسایل بصری شاید بهتر از یک عبارت طولانی گفتاری توجه آنان را جلب کند . امتحان کنید تا بفهمید کدام راه جواب می دهد.
آیا کودک روی موضوع دیگری تمرکز کرده است ؟
برای بعضی از بچه ها استفاده همزمان از چند حس مشکل است ، بنابراین اگر آنها در حال نگاه کردن به چیزی هستند ، شاید نتوانند کلمه به کلمه به حرف های شما توجه داشته باشند. یکی از بچه ها ظاهرا به مکعب هایی که معلم با آنها در حال شرح دادن یک مساله ریاضی بود، هیچ توجهی نداشت ، اما هنگامی که معلم برای مدت کوتاهی صحبت خود را متوقف کرد ، کودک خود را حرکت داد تا بتواند دید خوبی به مکعب ها داشته باشد و دوباره هنگامی که معلم شروع به صحبت کرد ، نگاهش را برگرداند.

کمک برای تمرکز یافتن
دانش آموز در انتقال توجهش از یک موقعیت به موقعیت دیگر مشکل دارد . شاید او روی چیزهای غیرمعمولی تمرکز پیدا می کند ، مثلا پرتوی از نور خورشید روی کف اتاق یک سری خطوط روی یک تکه کاغذ . اگر چه شما به او کمک می کنید تا روی کارش متمرکز شود، اما شاید قادر به انجام این کار نباشد. اگر فهمیدید کودک چنین مشکلاتی دارد شاید لازم باشد گوشه دنجی را که نسبتا از آشفتگی ها به دور باشد ، برای او تعیین کنید ، این منطقه می تواند با پرده ها یا یک قفسه کتاب درست شود . شاید این کار فقط برای چند روز نیاز باشد . البته زمانی که می خواهیم تا حد امکان به او شانسی برای برقراری ارتباط و برخورد با دیگر بچه ها بدهیم ، باید تنها به او جهت بدهیم و او را از حالت قبلی بیرون آوریم. به هر حال استفاده از این سازگاری ها نباید به عنوان مجازات باشد ، بلکه باید به عنوان یک روش ملموس برای حل مشکل مطرح شود .
برنامه ریزی
مثل همه ی ما ، کودکان اوتیسم هم نیاز دارند بدانند که از آنها چه انتظارتی داریم و آنها چه انتظاراتی از ما دارند . بیان کردن قوانین در یک نوشته ، تصویر یا سمبل های دیگر و فراهم آوردن یک برنامه واضح از آنچه در روز اتفاق می افتد و قرار دادن آن روی دیوار یا کارت روی میز دانش آموز می تواند برای کودکی که در مورد پیش بینی رفتار افراد دیگر یا بررسی تغییر رفتار آنها مشکل دارد ، متغیر باشد .
برنامه ریزی می تواند یکی از تاثیر گذارترین روشها برای کمک به کودکان اوتیسم باشد ، البته اگر از آن به عنوان یک روش مداوم و پیوسته استفاده شود . زمان بندی به صورت بصری (استفاده از ساعت ها ، تقویم ها و دیگر توافق ها برای نشان دادن برنامه ) اضطراب کودک را کاهش می دهد.migna.irاگر برنامه در حال تغییر است یا متوجه شدید که دانش آموزی با تغییر برنامه عصبانی شده است یا به نظر می رسد که قادر به فهم قانون یک کلاس نیست ، مورد را روی کاغذ بیاورد و به آرامی اطلاعات را با کودک مرور کنید . اغلب کودکان اوتیسم جذب بازی با یک شی می شوند .
این کار اغلب اوقات آنها را از وظیفه ای که در حال انجام دادن آن هستند منصرف می کند . اگر این مورد پیش آمد ، از دانش آموز بخواهید کار خود را متوقف کند و یا شی را از او دور کنید ،این کار ممکن است باعث ناراحتی او شود.
این مساله شاید به وسیله مراحلی که در زیر آمده ، قابل حل باشد :
۱-به دانش آموز بگویید به چه دلیل از او می خواهید کارش را متوقف کند.
۲-یک ساعت برایش رسم کنید که به دانش آموز نشان دهد چه مدت زمان دیگر می تواند وسیله اش را بدست آورد یا به فعالیت خود ادامه بدهد.
۳-ساعت را به او نشان دهید و به او بگویید که چه موقع شی را پس خواهید گرفت یا به فعالیت خود ادامه دهد. به او نشان دهید الان ساعت چند است ، تا او ببیند چه مقدار زمان باید صبر کند .
۴- شی را از دانش آموز بگیرید و آن را در جایی که نتواند ببیند یا به راحتی بدست آورد قرار دهید و کار را ادامه دهید . ۵-به کودک اطمینان بدهید که در زمان اختصاص داده شده ، دانش آموز می تواند شی را پس بگیرد یا به فعالیتش ادامه دهد. لازم است روی این روش تا زمانی که کودک اطمینان حاصل کند که شما واقعا آنچه را می گویید اجرا خواهید کرد ، پافشاری کنید .



مرتبه
مرتبه
نظر و تجربه خود را برای دیگران ثبت کنید

تبلیغات ویژه

تجربه مادرانه
شما میتوانید در مورد موضوع زیر بحث و تبادل نظر کنید و در قسمت نظرات تجربه خود را با مادران در میان بگذارید :
موضوع انتخاب شده :
جدا کردن اتاق فرزندان
تجربه خودرا بنویسید
تبلیغات