مراحل رشد اجتماعی

اعتماد در برابر بی اعتمادی یک شیرخوار از بدو تولد تا یک سالگی می آموزد که می تواند برای به دست آوردن غذا، محافظت، آرامش و محبت به مراقبین خود اعتماد کند. شما باید در این سن نیازهای فرزندتان را به خوبی تامین کنید تا دچار بی اعتمادی نگردد.

خودمختاری در برابر شرم و شک در سن یک تا دو سالگی فرزند شما یاد می گیرد خودش غذا بخورد، به تنهایی بازی کند و به کشف دنیای اطراف خود بپردازد و تا حدودی به استقلال دست یابد. اگر شما کودک را بیش از اندازه محدود کنید ممکن است درباره توانایی های خود دچار شرم و شک شود و در آینده نتواند به خودمختاری دست یابد.

ابتکار در برابر احساس گناه در سن سه تا پنج سالگی توانایی حرکتی و ذهنی کودک بیشتر می گردد. در این سن برای شروع و انجام برنامه های خود احساس مسئولیت پذیری بیشتری می کند، در این مرحله شما باید ابتکار را در کودک تقویت نمایید و نباید باعث شوید که کودک احساس خطاکاری و گناه داشته باشد.

سخت کوشی در برابر حقارت سن شش تا یازده سالگی سنی است که کودک می آموزد توقعات خانواده و مدرسه را برآورده سازد و از طریق فعالیت هایی که انجام می دهد و روابطی که با دیگران دارد احساس ارزشمند بودن می کند. اما در صورتی که در برقراری روابط با دیگران موفق نشود دچار احساس حقارت می گردد.

هویت در برابر سردرگمی نقش در سن دوازده تا نوزده سالگی شما باید در نوجوان تان احساس خود قدرتمندی ایجاد کنید تا اینکه دچار سردرگمی درباره هویت و نقش خود در زندگی نشود.

صمیمت در برابر انزوا دوران جوانی یعنی سال های 20 تا 30 سالگی زمانی است که فرزند جوان شما باید روابط نزدیک و معنا داری با دیگران پیدا کند.

مولد بودن در برابر بی حاصلی سال های چهل تا پنجاه سالگی میانسالان باید نقش مسئولانه و بزرگسالانه ای را در جامعه، محیط کار و آموزش و راهنمایی نسل آینده به عهده بگیرند تا اینکه تبدیل به شخصی ضعیف و خود محور و در جا باقی مانده نگردند.

یکپارچگی در برابر ناامیدی دوران سالمندی که از شصت سالگی به بعد می باشد زمانی است که انسان زندگی خود را ارزیابی می کند و باید آن را همان طور که بوده بپذیرد و اگر نتواند معنایی برای زندگی خود پیدا کند دچار ناامیدی می شود.