امروزه می دانیم که لذت ، کیفیت زندگی را بهتر می کند و حال آن که آنچه که به عنوان حظ و کیف هست ، موجب و عامل اصلی خوشبختی است.
به بیان دیگر انسان از طریق لذت به خوشبختی نمی رسد بلکه تعادل برهم خورده به وجود می آید و احساس خوبی دست می دهد و درد و رنج از میان میرود.
اما با لذت نمیتوان خوشبخت بود. همان گونه که با ماده ی مخدری که موجب لذت میشود ، هرگز به حریم و حوزه ی خوشبختی راهی نیست و حال آن که حظ و کیف که در بسیاری از موارد ، برهم زدن تعادل موجود و ایجاد تعادل تازه است ، زمینه ای را فراهم می کند که انسان از خودش بتواند موجود بهتر و برتری را بسازد.
به هر حال کودک مایل است لذت ببرد. کودک مایل است از آن چه که در اطراف او می گذرد ، به مرحله ای از احساسات خوب برسد که همه ی نیرو و انرژی خود را متوجه آن موضوع کند.
به همین علت کودکان در وقت گفت و گوی با شما ، بازی با شما ، برخی از اوقات در هیچ جای دیگر و به هیچ شکل و فرم دیگری نیستند و دقیقا نشان دهنده ی این است که وارد این مرحله ی لذت و حظ و کیف شده اند و امید این است که با بهم زدن آن و وارد کردن مطالب بد و منفی و یا تصحیح و تغییر او در راه و مسیری که دارد حرکت می کند ، زندگی او را و آن احساسات خوب و لذت و حظ را از میان نبریم.
طبیعت از درون و بیرون ، چنین فرصت والایی را برای ما گذاشته ، و کودکی که از این حظ و کیف برخوردار است ، نه تنها هم اکنون که در آینده نیز میتواند کیفیت زندگی خودش را بهتر کند و توان این را دارد که به خوشبختی و احساسات خوب دسترسی پیدا کند.
شادی و خنده
بسیاری از کودکان ، زندگی را فقط شادی و خنده می دانند و بی خود نیست که نیچه فریاد می زند : (( حقیقتی که با خودش خنده نیاورد ، دروغ است )).
متاسفانه بسیاری از فرهنگ ها ما ترجیح می دهیم که با غم و اندوه زندگی کنیم زیرا خودمان را لایق و شایسته ی شادی نمی بینیم. نگران آن هستیم که آن شادی از دست برود.
مخصوصا نگران قضاوت و نظر دیگران هستیم. برخی از اوقات فکر میکنیم که من به اندازه ی کافی برای این شادی کاری نکرده ام! ، چگونه میتوانم آن را داشته باشم؟!.
متاسفانه بسیاری از ما ، در کودکی آن زمان که شاد و خوشحال بودیم ، با فرمان هایی ، با توصیه هایی ، تکلیف مدرسه چه شد ؟ ، کار دیگرت را انجام دادی یا ندادی؟ ، از آن حال و هوایی که داشتیم ، ما را بیرون آوردند.
به همین دلیل هرگز همان گونه که مطالعه ی بچه را نباید برهم زد ، همانگونه که کار بچه را نباید قطع کرد ، هرگز شادی و خنده ی کودک را با هیچ ضرورت دیگری نباید معاوضه کرد.
آن زمانی که از ته دل و وجودش می خندد ، برای خودش حالی را به وجود می آورد ، و به جهانی پر از خوبی و روشنایی توجه می کند.
امروزه مطالعات نشان می دهند که این شادی و خنده ، همه ی انرژی و نیروی ما را بسیج و تجهیز می کند و غم و اندوه را دور می کند و زمینه های بد و منفی را به دور می اندازد. حتی به ما این فرصت را می دهد که بتوانیم آن را در ارتباط با دیگران مورد استفاده قرار دهیم.
در حالی که خودمان به بهترین صورت ممکن از کالا استفاده می کنیم ، میتوانیم سهم و حق دیگران را هم بدهیم و یا به آنها کمک کنیم.
بنابراین هرگز شادی بچه را به هیچ دلیل و بهانه ای نباید به هم زد و به آنها باید اجازه ی این کار را داد . متاسفانه ما بزرگسال ها غالب اوقات ، شادی را برهم می زنیم و به دنبال موضوعی دردآور و غم انگیز حرکت می کنیم.
