بازی با کودک
* طبیعت کودک مانند سایر موجودات که رشد می کنند نیاز به نوازش دارد.
* بازی با کودک احتیاج طبیعی اوست.
* بازی و محبت در رشد کودک تأثیر قابل توجهی دارد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: "کسی که کودک دارد باید در پرورش وی، کودکانه رفتار نماید".
امام صادق علیه السلام: "بگذار فرزندت تا هفت سالگی بازی کند".
سابقه تاریخی: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم خود، امام حسن و امام حسین علیهما السلام را به دوش می گرفتند و با آنها بازی می کردند.
* در بازی با کودکان عدالت رعایت شود و افراط و تفریط در کار نباشد.
محبت و ابراز دوستی
* پناهگاه یک کودک در کانون گرم خانواده از طریق محبت است. کودکی که محبت نبیند به جایی پناه می برد که در آن محبت ببیند!!! ضرر و زیانش نیز برای او فرقی نمی کند.
* کمبود محبت در خانواده برای کودک = فساد و کج روی او در محیط جامعه.
* محبت باید معقول باشد نه به نفع فرزند و نه دوستی خاله خرسه.
حدیث:
امام صادق علیه السلام: "فطرت آدمی چنان است که هر کس به او نیکی کند او را دوست می دارد و هر کس با او بدی کند دشمن".
* محبت تا حدی مورد نظر است که حریم و حدود احترامات حفظ شود و چنان نباشد که فرزند نسبت به دیگران جسور و جری باشد.
* در محبت به کودکان افراط و تفریط معنایی ندارد، بلکه این نوع محبت به ضرر کودک است.
حدیث:
امام صادق علیه السلام: "بدترین پدران – والدین – کسانی هستند که نسبت به فرزند در محبت افراط کنند و بدترین فرزند کسی است که کوتاهی او نسبت به والدین به عاق شدن منجر شود".
تربیت خوب
* هدف اسلام از تربیت فرزندان، تربیت خوب و نیک آنهاست.
