راه‌هایی برای کمک به کودکان، برای پرهیز از کمال‌گرایی
به کودک‌تان در درک این موضوع کمک کنید که لازم نیست برای رضایت از خود، در هر کاری بهترین باشند.همین که یقین دارند حداکثر تلاش خود را کرده‌اند، قاعدتن باید احساس رضایت خاطر کنند.
برای آنها توضیح دهید که اگر همه کارهای کودکان بی‌عیب و نقص باشد، ممکن است چیز زیادی یاد نگیرند و این که اشتباه کردن هم جز مهمی از رقابت است.
به آنها روش مناسبی برای ارزیابی خودشان یاد دهید.کودکان را تشویق کنید تا از بزرگسالان و دانش آموزان دیگر، خطر کردن را یاد بگیرند.به آنها بیاموزید که چگونه با دلسوزی تمام و به نحوی موثر، از دیگران انتقاد کنند.
زندگینامه‌هایی برای آنها بخوانید که نشان می‌دهد افراد موفق، چگونه از شکستهای خود تجربه کسب کرده و درس گرفته‌اند.
اشتباهات خود را با آنها در میان بگذارید و درس‌هایی را که از اشتباهایتان گرفته‌اید، برایشان شرح دهید.سعی کنید به اشتباهات خود بخندید.استفاده از شوخ طبعی، در این موارد موثر است.
به کودک‌تان یاد بدهید فخر فروشی چه تاثیر بدی بر دیگران می‌گذارد و چگونه می‌توان به موفقیتهایی که دیگران به آن دست یافته‌اند روی خوش نشان داد و به آنان تبریک گفت.
به کودکان کارهای روزمره، عادات و نظم را بیاموزید، اما به آنها کمک کنید تا پی ببرند که عادتشان نباید به حدی سخت و جدی باشد که نتوان آنها را تغییر داد.مثلا اگر کودک شما هر روز تخت خود را مرتب می‌کند در روزهایی که برای بیرون رفتن از خانه عجله دارید، اصرار کنید که از این کار چشم بپوشد.یا اگر هر شب برای آنها کتاب می‌خوانید و یکبار دیر شده و وقت کتاب خواندن گذشته، تاکید کنید که بدون کتاب خواندن بخوابند.توقف در انجام کارهای روزانه، باعث انعطاف پذیری در الگوی ایجاد شده می‌گردد.
به کودکان یاد دهید که برای حل مشکلات خود، به روشی خلاقانه برنامه‌ریزی کنند.به آنان بگویید که چگونه برای رسیدن به اهداف خود، از توانائیهایشان استفاده کنند تا توقع بیش از حد از خودشان، مانع سازندگی آنها نشود.
برای کودکان توضیح دهید که تقریبا برای رسیدن به هر چیزی، بیش از یک مسیر صحیح می‌توان یافت.
الگویی از فضایل معمول برای کودک خود باشد. به کیفیت کاری که ارائه می‌دهید، مباهات کنید. اما اشتباهات خود را پنهان نسازید و مدام در حال ارزیابی خود نباشید.وقتی کار خوبی انجام می‌هید، به خودتان تبریک بگویید تا کودک‌تان درک کند که موفقیت شما در انجام کاری برایتان رضایت خاطر به ارمغان می‌آورد.
وضعیت دشواری که والدین گرفتارش هستند، حفظ تعادل برای کمک به کودکان خود است تا بتوانند بچه‌های موفق و “خوب” باشند.مشکل این است که باعث نشود بچه‌ها بیش از حد تحت فشار تاثیرات جانبی منفی برای “بهترین” بودن قرار بگیرند. ما می‌خواهیم کودکمان با تلاش بسیار پیشرفت کند و به حاصل کار خود ببالند.اما در ضمن می‌خواهیم از دستاورد خود احساس رضایت هم داشته باشند.
