تأکید بر دوستی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و اهل بیت علیهم السلام
رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرموده است:
«اَدِّبُوا اَوْلادَکُمْ عَلی ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبِیِّکُمْ وَ حُبِّ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ قَراءَةِ الْقُرْآنِ.» کنزالعمال/ج6/ص189
«فرزندان خود را بر سه خصلت تأدیب کنید: دوستی پیامبرتان، دوستی اهل بیت وی و تلاوت قرآن.»
در این مرحله، ادراک ها، احساسات و عواطف کودک رشد می کند، احساساتی مانند دوستی و دشمنی، جذب شدن و نفرت ورزیدن، میل پیدا کردن و بی میلی. بایسته است که در این مرحله، پدر و مادر از حالات و استعداد عاطفی کودک بهره برداری کرده، ادراک ها و عواطفش را رشد داده و آن ها را به سمت برترین نمونه های بشری توجه دهند و در اعماق جان شان دوستی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و اهل بیت علیهم السلام را بنشانند.
بهترین شیوه تأکید بر دوستی پیامبر و آل او تبیین جایگاه آنان و شیوه رفتارشان در جامعه است، به خصوص توجه دادن به آنچه که به رحمت، توجه، کرم، دردها، محرومیت ها و دشمنی دیگران با آنان باز می گردد، کودک را همدل آنان و دوستدارشان خواهد ساخت و دشمنِ مشرکان و منحرفانی که به آزار و اذیتشان پرداختند.
تأکید بر تلاوت قرآن در خردسالی به خصوص آیات و سوره هایی که معانی آن ها را درک می کند، کودک را مجذوب کتاب خدا می سازد و جویای آنچه که در آن آمده است.
واقعیت، توان کودک خردسال را در تکرار و حفظ آنچه می شنود، به اثبات رسانده است. از این رو کودک با عشق به قرآن کریم و جاذبه آن رشد می کند و مفاهیم و ارزش های قرآنی بر اندیشه و رفتار او بازتاب خواهد داشت.
سوم: تربیت کودک براساس فرمانبرداری از پدر و مادر
پدر و مادر در تربیت فرزندان، وظیفه بزرگ تری دارند. این مسؤولیت قبل از هر چیز، بر دوش آن ها سنگینی می کند. آنان هستند که شخصیت آینده کودک را می سازند. مدرسه و محیط اجتماعی، در تربیت کودکان نقش دوم را داراست.
کودک اگر بر فرمان پذیری از پدر و مادر عادت نکند، پندها، راهنمایی ها و دستورهای اصلاح گرانه و تربیتی آنان را به دیده پذیرش نخواهد نگریست. از این رو مشکلات زیادی برای خود، پدر و مادر و اجتماع خواهد آفرید و ارزش ها را زیر پا خواهد نهاد و تمام قوانین، آداب و رسوم وضع شده و پذیرفته شده از جانب دولت و عرف اجتماع را نادیده خواهد گرفت.
