بهتر است در مواجهه با یک آدم پرحرف، تظاهر نکنیم و خود واقعیمان را نشان دهیم. لازم است اگر عجله داریم شفاف بگوییم «الان کار دارم و عجله دارم و نمی توانم به حرف های شما گوش کنم.» فراموش نکنید که کسی که پرحرفی می کند خودش را تخلیه می کند و طرف مقابل باید مقاومت کند و حاضر نشود وقتش را با گوش دادن به حرف های آدم پرحرف هدر بدهد! اغلب مخاطب آدم های پرحرف تظاهر می کنند علاقه مند به شنیدن هستند درحالی که دلشان می خواهد راه فراری پیدا کنند! بنابراین مخاطب می تواند محترمانه خود را کنار بکشد و اجازه ندهد وقتش را یک آدم پرحرف تلف کند، خوب است این شعر را یادآوری کنیم که «دادند دو گوش و یک زبان از آغاز/ یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگو»
در فرهنگ ما اشعار و ضرب المثل های بسیاری درباره پرگویی و فایده سکوت آمده که نشان می دهد این مشکل همواره وجود داشته است. بنابراین یک راه دیگر این است که در ذم پرگویی برای آدم پرحرف سخن بگوییم و اجازه ندهیم طولانی صحبت کند. اما معمولا آدم های پرحرف چون مقاومتی در مقابل خود نمی بینند، به رفتار خود ادامه می دهند و هر بار این تکنیک را روی یک نفر پیاده می کنند!
کم گوی و گزیده گوی گفت وگو در تعاملات فرد با دیگران از اهمیت زیادی برخوردار است. اما بعضی مواقع پیش می آید که یا خودمان دچار پرگویی می شویم و یا گرفتار فرد پرگویی می شویم که به راحتی نمی توانیم از دستش خلاصی یابیم. دلایل پرگویی افراد به تیپ شخصیتی آنان بستگی دارد طوری که کارشناسان می گویند افراد وسواسی به نظر خودشان برای ذکر تمام جزئیات پرگویی می کنند و یا افرادی که دچار اضطراب هستند سعی می کنند تا با پرگویی از اضطراب خود بکاهند. در برخورد با این افراد باید به آنها کمک کنیم تا مشکل خود را اصلاح کنند
