اعتراض‌ها
گاهى کودک از راه تنبلى و تن‌پرورى مى‌خواهد فریاد خشم و اعتراض خود را به گوش دیگران برساند. مثلاً به پدر و مادر تفهیم کند که از وضع و جریانى که در خانه است ناراضى است و به آن اعتراض دارد راه و رسم آنها را نمى‌پسندد، از روش معلم خرسند نیست و ...
عصیان
تنبلى گاهى نشانه عصیان و مقاومت در برابر والدین و نشان دادن حالت نافرمانى خود به آنهاست. او با تنبلى خود مى‌خواهد نشان دهد دیگر دستور والدین یا معلمان خود را برسمیت نمى‌شناسد و براى آن ارزشى قائل نیست، شاید بدان‌خاطر که از آنها کتک خورده، اهانت دیده و ...
دفاع ازخود
کودکى که مورد ضرب و شتم و تحت‌فشار است گمان دارد که با انجام ندادن برنامه و تکلیف توانسته است از خود دفاع کند و مقابله خود را علیه پدر و مادر بنحوى ابراز دارد و این خود نشان‌دهنده شدت ناچارى اوست ولى حاصل آن زیانى بزرگ براى امورتحصیلى اوست.
بجان آوردن‌ها
در آنگاه که کودک بخواهد توقع خود را توسط والدین برآورده کند و یا عملى انجام دهد که آنان خواسته‌هاى او را محقق سازند دست به صدها کار و فریب خواهد زد که یکى از آنها تنبلى و تن‌پرورى است. بعبارت دیگر او تنبلى را بعنوان حربه‌اى مورداستفاده قرار مى‌دهد تا آنان را بستوه آورد.
جلب‌نظر
تنبلى در مواردى ممکن است وسیله‌اى باشد که والدین و مربیان را هشیار کرده و توجه‌شان را بسوى خود جلب نماید و راه و رسمشان را با مذاق خود مطابق سازد. زمانى امکان دارد او از این طریق بخواهد شخصیت والدین و مربیان را بشکند و خود را از امر و نهى آنان برهاند.
امر ونهى بسیار
گاهى کودک از امر ونهى مکرر والدین به ستوه آمده و سعى دارد خود را بنحوى از آن وضع و موقعیت برهاند بدین‌سان بگفته عوام به سیم آخر زده و یکباره خود را از امر و فرمان آنها نجات مى‌دهد.
فرار از وظیفه
و بالاخره چه بسیارند رفتارهائى که برخى از کودکان از پدر و مادر خود مى‌بینند و موردپسندشان نیست و جز فرار از انجام تکالیف و شانه خالى‌کردن از زیربار آن راهى نمى‌یابند. وظیفه براى آنها سنگین است. بایک بار و چندبار خود را راحت و آسوده نمى‌یابند یکسره خود را راحت و آسوده مى‌کنند.
