در خاک باکتری‌های خاصی وجود دارند که باعث فعال شدن قسمت‌های خاصی از مغز می‌شوند. این قسمت‌ها مسئول تولید یک ماده شیمیایی به نام «سروتونین» هستند که نقش مهمی در انجام بسیاری از فعالیت‌های بدن داشته و خواص ضد‌افسردگی دارند. در بسیاری از کارهایی که در فهرست پیشنهاد شده وجود دارد، کودکان ناگزیر به رفتن به محیطهای طبیعی و تماس با خاک هستند.
کودک حین بازی کردن به کشف محیط اطراف خود می‌پردازد و نخستین قدم‌ها را برای اجتماعی شدن بر می‌دارد. تماس با محیط خارج باعث می‌شود دنیای کودکان وسعت بیشتری پیدا کرده و آنها با مفاهیم جدید آشنا شوند. کودکان حین بازی کردن با شخصیت‌های اجتماعی آشنا می‌شوند و نقش خود را به‌عنوان یک فرد در آینده می‌شناسند. در این زمان است که کودکان متوجه می‌شوند آیا شخصیت مدیر و هدایت‌کننده دارند یا باید تحت کنترل دیگران باشند.
1. بالا رفتن از درخت
2. چادر زدن در طبیعت
3. غلتیدن از روی یک تپه سرسبز
4. دویدن زیر باران
5. ساختن و به هوا فرستادن یک بادبادک
6. ماهیگیری با تور و قلاب
7. خوردن سیبی که مستقیما از شاخه یک درخت جدا شده باشد
8. برف بازی کردن
9. کشیدن نقشه گنج
10. گل بازی کردن
11. ساختن سد برابر جریان آب
12. بازی کردن در شن‌های کنار دریا
13. پریدن از روی طناب (طناب بازی کردن)
14. خوردن توت فرنگی و تمشک در طبیعت
15. رفتن به یک جزیره
16. تماشای طلوع آفتاب
17. بالا رفتن از یک کوه بلند
18. رفتن به پشت یک آبشار
19. غذا دادن به حیوانات و پرندگان
20. شکار حشراتی مانند پروانه
21. دیدن حیوانات وحشی حتی در باغ‌وحش
22. رفتن به فضای سبز و طبیعت هنگام شب
23. کاشتن یک گل و پرورش آن
24. شنا کردن در رودخانه
25. قایق سواری کردن
26. روشن کردن آتش بدون کبریت
27. پیدا کردن مسیرهای مختلف روی نقشه و استفاده از قطبنما
28. درست کردن غذا روی آتش
29. پیدا کردن مختصات مکانی با کمک جی‌پی‌اس موبایل
30. ساختن یک خانه جنگلی
نباید استریل باشند
واضح است که نخستین نتیجه رفتن به جنگل و فضای سبز، بازی کردن در آب و گل و بالا رفتن از درخت، کثیف شدن و تماس با باکتری‌ها و میکروب‌هاست. بر خلاف تصور بسیاری از پدر و مادرها این کار نه تنها مضر نیست بلکه به اعتقاد دانشمندان برای سلامت بدن ضروری هم هست.تحقیقات نشان می‌دهد کودکانی که همیشه بعد از بازی کردن با ظاهری گرد و خاک به خانه می‌آیند در آینده کمتر بیمار می‌شوند.
در حقیقت سیستم ایمنی بدن این کودکان بیشتر در مجاورت انواع باکتری‌ها و عوامل بیماری‌زا قرار گرفته و به‌تدریج خود را برابر آنها مقاوم می‌کند.وسواس بیش از حد والدین و اصرار آنها به تمیز نگه داشتن کودکان باعث شده است یک چهارم کودکان امروزی مبتلا به یکی از انواع آلرژی باشند، درحالی‌که این بیماری در گذشته شیوع بسیار کمتری داشته است.
هرچه محیط زندگی یک کودک استریل‌تر و ضدعفونی شده‌تر باشد، به همان میزان نیز خطر ابتلا به آلرژی در او بیشتر است. باکتری‌هایی که در سیستم گوارشی ما وجود دارند علاوه بر هضم غذا وظیفه آموزش سیستم ایمنی بدن ما را نیز بر عهده دارند. آنها به بدن ما می‌آموزند که چگونه برابر عوامل بیگانه از خود دفاع کرده و واکنش نشان دهند. این موضوع بسیار در رشد سیستم ایمنی بدن کودکان اهمیت دارد. بهداشت و ضدعفونی کردن بیش از حد باعث می‌شود، ما کمتر برابر میکروارگانیسم‌های مفید قرار بگیریم، به همین دلیل سیستم گوارشی ما مانند گذشته قوی و کارآمد نیست و بسیاری از میکروب‌ها و عوامل بیماری‌زا برای آن ناشناخته است.
فقر طبیعت چطور جبران می‌شود؟
حتما تا‌کنون بیماری فقر آهن به گوشتان خورده است. همان‌طور که مشخص است این وضعیت در زمانی به‌وجود می‌آید که آهن کافی به بدن نمی‌رسد. فقر طبیعت هم یک حالت مشابه است که در اثر دوری بیش از حد کودکان از طبیعت و فضای سبز به‌وجود می‌آید و سلامت روانی کودکان را در معرض خطر قرار داده است.
گسترش شهرها، ترافیک، رواج بازی‌های کامپیوتری و مشغله زیاد والدین باعث شده، کودکان امروزی به اندازه گذشته در فضای سبز قرار نگیرند و اکثر اوقات خود را در مدرسه یا خانه سپری کنند. زمانی که یک کودک 9 ساله همراه با دوستان خود یک خانه جنگلی کوچک می‌سازد، کار گروهی را فرا می‌گیرد. او با دوستانش بحث می‌کند، از آنها مشورت می‌گیرد، ممکن است با آنها به مشکل بربخورد و دیگران سعی کنند این اختلافات را حل کنند.
تمام اینها مهارت‌های ارزشمندی هستند که کودکان در دوران گذشته در سنین پایین از طریق بازی کردن فرا می‌گرفتند اما متاسفانه بچه‌های امروزی از تمام این فرصت‌ها محرومند و تمام وقت خود را در محیط بسته خانه سپری می‌کنند.
