جدیدترین تحقیقات و مطالعات صورت گرفته توسط دانشمندان دانشگاه کویینز کانادا نشان می دهد کودکان نوپا قدر افرادی که به آنها کمک کرده را درک کرده و درصدد جبران لطف آنها نیز هستند.
این تحقیق نشان داده کودکان به هنگام انتخاب شخصی برای کمک، کسی را انتخاب میکنند که به نظرشان یاری رسان باشد؛ چرا که قدرت تشخیص چنین امری را دارند.
“والریا کول میلر” نویسنده این پژوهش میگوید در اوایل سن سه سالگی کودک متوجه قانون طلایی “آنچه را برای دیگران انجام ده که برای تو انجام دادهاند” میشود و سعی در جبران کارهای دیگر میکند.
طی این تحقیق به گروهی از کودکان پازلی تصویری داده شد که نمیشد تمام عکس روی آن را به طور کامل دید. کودکان نمیتوانستند تصویر را تشخیص دهند اما اجازه داشتند تا با دو عروسک دیگر در این بازی شریک باشند.
علت انتخاب عروسک در چنین تحقیقاتی، همسان پنداری خود کودکان با عروسک هاست. حین انجام این بازی، یکی از عروسک ها اعلام میکند که عکس این پازل را میداند و به کودک هم میگوید. عروسک دومی نیز میگوید که عکس را میداند اما به کودک نخواهد گفت. هر دو عروسکها به صورت دوستانه، خوشحال و مهربان با کودکان صحبت میکردند.
این کودکان توانایی تشخیص کمک رساندن عروسکها را از خود نشان دادند و هنگام نیاز عروسک یاری رسان به کمک، این بار کودک به یاری او میشتافت.