یکی از بهترین روشها برای نهادینه کردن فرهنگ قدرشناسی، بارور کردن روحیه مشارکت در فرزندان است. به عنوان مثال اگر آنان در کارهای خانه یا خریدهای بیرون از خانه مشارکت کنند، این تجربه موجب میشود تا قدر زحمات شما را بیشتر بدانند.بسیاری از والدین به دلیل عشق و محبت بسیار، از واگذار کردن مسوولیت به فرزند خود خودداری میکنند، غافل از این که چنین روشی، موجب پرورش نادرست شخصیت او میشود.
علاوه بر رفتار متقابل والدین، روش برخورد آنان با فرزندانشان بسیار مهم است. برخلاف برخی والدین که در قبال عملکرد مثبت فرزند خود بیتفاوت هستند و به اصل تشویق اعتقادی ندارند، برخی والدین دیگر تصور میکنند که واکنش بیش از اندازه در مقابل عملکرد درست فرزندشان موجب تشویق بیشتر او میشود، در حالی که والدین باید همواره توجه داشته باشند که پاداش دریافتی فرزندشان باید متناسب با عملکرد و ارزش رفتار او باشد؛ در صورتی که این تناسب رعایت نشود، ممکن است او تشویقهای کمهزینه را کافی نداند و به آنها قانع نشود و در مقابل تشویقهایی که آنها را اندک میشمارد، ناسپاسی کند.در این حالت، تشویق نهتنها اهرمی برای بارور کردن ویژگیهای مثبت فرزند نیست، بلکه تبدیل به ابزاری برای باجخواهی میشود و با حذف آن، عملکرد درست او متوقف میشود.