▪ افسردگی: مدت زمان افسردگی در کودکان متفاوت است. ۳۰ تا ۴۰ درصد کودکان قبل از سن بلوغ دچار افسردگی بعد سوگ می شوند. اختلالات عملکردی و خیلی شدید و طولانی در کودک، هشداردهنده هستند زیرا در سوگ معمولی این علایم به تدریج کاهش می یابند و از بین می روند. بررسی های انجام شده نشان می دهد افسردگی بعد از سوگ در کودکانی که مادر خود را از دست داده اند بیشتر دیده می شود زیرا مادرها قدرت مدیریت بالایی دارند و انسجام خانواده را حفظ می کنند ولی در برخی خانواده ها که پدران ارتباط عاطفی و حمایتی قوی تری از کودک یا نوجوان دارند، عکس این موضوع صدق می کند.
▪ اقدام به خودکشی: میل به خودکشی در کودکانی که عزیزی را از دست داده اند، در سالگرد فرد فوت شده بیشتر می شود. اینکه کودک ناگهان خود را جلوی ماشین پرت کند یا موادشیمیایی مثل ماده سفیدکننده را بنوشد، اقدام های ساده ای هستند که کودکان برای خودکشی به کارمی گیرند. شاید اطرافیان تصور کنند این اتفاق ها فقط یک حادثه هستند ولی اگر کودکی مدام تکرار می کند که زندگی بد است و نمی خواهد زنده بماند، باید با مساله کاملا جدی برخورد کرد و از یک متخصص کمک گرفت زیرا کودکان همانقدر که ناپخته عمل می کنند، می توانند دردسر هم ایجاد کنند.
▪ اضطراب جدایی: کودکی که به طور مکرر از دست دادن را تجربه می کند، شاید تصور کند روزی همه کسانی که دوست دارد از دست می دهد و تنها می ماند. این کودکان معمولا دچار اضطراب و کابوس های شبانه می شوند و از خوابیدن وحشت دارند.
▪ اختلال استرس بعد از سانحه: این اختلال بعد از حوادث غیرمنتظره مثل قتل والدین برای کودک رخ می دهد و سوگ ناشی از آن خارج از تحمل کودک یا بزرگسال است زیرا کمتر کسی است که فکر کند بستگان نزدیکش روزی به قتل خواهند رسید.
