درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت است. داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز می شوند.
برای تاندون های آسیب دیده داروهای ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز می شود. اگر تاندونی دچار پارگی شده باشد، برای درمان آن به عمل جراحی نیاز است. جراحی های ارتوپدی برای پیچیدگی ها یا ضرب دیدگی های جدی توصیه می شوند. درمان این صدمات شامل برطرف کردن درد و التهاب و برگرداندن ورزشکار به حالت و توانایی های اولیه اوست.
به طور معمول به ورزشکارن آسیب دیده توصیه می شود که تا بهبود کامل، فعالیت های خود را محدود کنند. پزشک آنها شاید تمرین های خاصی را برای ورزشکاری که دچار آسیب های متعدد شده است تجویز نماید اما صدمات جدی، ورزشکار را برای مدتی از انجام عملیات ورزشی محروم خواهد کرد.
کودکانی که می خواهند در ورزش اسکیت سواری شرکت کنند باید ابتدا از سوی متخصص معاینه شوند و درباره نوع ورزشی که می خواهند انجام دهند باپزشک خود مشورت کنند. پزشک باید:
هرگونه آسیب قبلی را با دقت معاینه کرده و اهمیت آن رابسنجد.
در صورت لزوم برای جلوگیری از رشد نامطلوب عضلات و استخوان های کودک تمرین های اضافه تجویز نماید.
به سیستم استخوان بندی و دستگاه گردش خون کودک توجه کند و قابلیت بدنی او را تایید یا ردکند.
همان طور که می بینید اگر پزشک بداند که ورزش مورد نظر شماچیست می تواند بگوید که کدام بخش بدن بیشتر در معرض فشار خواهد بود و به این ترتیب، می تواند برای جلوگیری از آسیب های احتمالی توصیه هایی بکند.
۱) حفظ فرم صحیح بدن
۲) اطلاع و اطاعت از قوانینی که موجب تنظیم حرکات می شود.
۳) استراحت در هنگام خستگی، بیماری یا درد
۴) استفاده نکردن از نیرو بخش های مصنوعی.
این مواد ممکن است توانایی شمارا درلحظه افزایش دهند امادر دراز مدت با خطر مرگ همراه هستند.
۵) مراقبت و استفاده صحیح از لوازم ورزشی
۶) پوشیدن لباس های مناسب و به کار بردن لوازم محافظ (مانند زانوبند و کلاه ایمنی)
